زمینه و هدف: افسردهخویی از طبقه اختلالات خُلقی است که با خُلق افسرده در بیشتر ساعات روز تعریف میشود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثر روشهای درمانی عقلانی- هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر علائم اختلال افسردهخویی در زنان بود.
روش بررسی: در این مطالعه که بهصورت شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون– پسآزمون با گروه شاهد انجام شد، 20 نفر از زنان مبتلا به اختلال افسردهخویی در مراکز درمانی تحت نظارت بهزیستی بهطور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و اختصاصی قرار گرفتند. از پرسشنامه افسردگی Beck و مصاحبه بالینی جهت تشخیص و پیشآزمون - پسآزمون استفاده گردید. دادهها با استفاده از آزمون آماری تی گروههای وابسته و مستقل و آزمون کایمربع تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: در این مطالعه هر دو روش عقلانی- هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش علائم افسردهخویی، تأثیر معنیداری داشت (001/0p<). درمان مبتنی بر حضور ذهن در مقایسه با درمان عقلانی – هیجانی نیز در کاهش علائم افسردهخویی، تأثیر بیشتری داشت (003/0p=).
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد درمان مبتنی بر حضور ذهن و عقلانی - هیجانی از روشهای درمانشناختی مؤثر در کاهش علائم افسردهخویی در زنان است که در این میان، روش درمان مبتنی بر حضور ذهن مؤثرتر میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |