مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف

در مورد اثر ترومای بلانت یک‌طرفه بیضه بر عملکرد و ساختمان بیضه طرف مقابل تاکنون گزارشات ضد و نقیضی منتشر شده است. این مطالعه با هدف تعیین عواقب ترومای بلانت یک‌طرفه بیضه بعد از گذشت یک دوره اسپرماتوژنز (معادل 40 روز) بر تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت‌های اولیه، سلول‌های لیدیگ و سرتولی و هم‌چنین ساختمان این سلول‌ها در بیضه سمت مقابل و تعیین اثر عنصر روی بر تغییرات بالا انجام گرفت.

روش بررسی

در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نابالغ نژاد ویستار با سن 7 هفته انتخاب و به سه گروه مساوی(10 (n=تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد بودند که بیضه سمت چپ آن‌ها تحت بیهوشی عمومی مورد جراحی قرار گرفت. در گروه دوم و سوم ترومای بلانت بر بیضه سمت چپ وارد شد که باعث پاره شدن غلاف سفید بیضه گردید. در گروه سوم، بلافاصله پس از ضربه، سولفات روی با دوز 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق و سپس به مدت 40 روز روی با دوز روزانه واحد  (part per million) ppm500 و به صورت خوراکی تجویز شد. پس از این مدت موش‌ها کشته شده و بیضه سمت راست از بدن موش‌ها خارج گردید. پس از انجام مراحل مختلف تهیه لام و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین‌- ائوزین، تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت‌های اولیه، سلول‌های لیدیگ و سرتولی و هم‌چنین ساختمان این سلول‌ها مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون‌های تکمیلی توکی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند و 05/0P< سطح معنی‌داری اختلاف‌ها قرار داده شد.

یافته‌ها

اختلاف تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سلول‌های لیدیگ و سرتولی در سه گروه مورد مطالعه معنی‌دار نبود. (05/0P>). تغییرات هیستولوژیک در سلول‌های سرتولی و بینابینی در دو گروه دوم و سوم مشاهده گردید. اثر حمایتی روی بر تعداد و ساختمان سلول‌های ژرم معنی‌دار نبود (05/0P>).

نتیجه‌گیری

بر اساس این مطالعه ضربه بلانت یک‌طرفه بیضه بعد از گذشت 40 روز تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سلول‌های لیدیگ و سرتولی بیضه سمت مقابل را تغییر نمی‌دهد. این تحقیق، مطالعه طولانی‌مدت بافت بیضه بعد از ضربه بلانت با استفاده از میکروسکوپ الکترونی به صورت اختصاصی پیشنهاد می‌نماید.