زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو ناشی از تشکیل رادیکالهای آزاد، نقش مهمی در ایجاد افت شنوایی ناشی از صدا ایفا میکند. این موضوع فرضیههای مختلفی در خصوص پیشگیریهای بیوشیمیایی از این عارضه را مطرح نموده است. این مطالعه با هدف تعیین اثر ان استیل سیستئین (NAC) بهعنوان یک آنتیاکسیدان، بر پیشگیری از افت شنوایی ناشی از صدا در خرگوش انجام شد.
روش بررسی: در یک پژوهش تجربی، 24 سر خرگوش سفید نر و بالغ در 4 گروه شامل: 1- گروه کنترل؛ 2- گروه در معرض صدا (dB100 صدای اکتا و باند با مرکزیت Hz4000 به مدت 40 ساعت)؛ 3- گروه در معرض صدا با دریافت دارو (mg/kg325 روزانه، تزریق صفاقی) و 4- گروه بدون مواجهه با دریافت دارو قرار گرفتند. شنوایی خرگوشها در سه مرحله با استفاده از روش بررسی امواج حاصل از پتانسیل برانگیخته ساقه مغز (ABR) ارزیابی شد. برای مقایسه گروهها با یکدیگر از آزمونهای کروسکال والیس و منویتنی استفاده شد، و 05/0p< در تمامی آزمونها معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: متوسط تغییرات آستانه برای گروه در معرض صدا با دریافت دارو در فرکانسهای (1، 2، 4 و kHz8) یکساعت پس از آخرین مواجهه به ترتیب برابر با 63/1±66/16، 75/1±66/21، 34/2±50/33 و dB25/2±33/39 ثبت شد، که از مقادیر مشابه در گروه در معرض صدا، بهطور معنیداری کمتر بود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد ان استیل سیستئین قادر است اثر حفاظتی مناسبی در برابر افت شنوایی ناشی از صدا ایجاد کند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |