زمینه و هدف: لیشمانیوزیس، بیماری است که بهوسیله چندین گونه از تکیاختههای جنس لیشمانیا ایجاد میگردد. سیر نیز بهعنوان یک عامل درمانی، جزء معمولترین گیاهان مرسوم در پزشکی محسوب میشود. این مطالعه با هدف، بررسی اثر عصاره سیر در افزایش سیتوکینهای اینترلوکین-10 و اینترلوکین-12 در محیط کشت از طریق ماکروفاژها برای دریافت و تخریب لیشمانیا صورت گرفت.
روش بررسی: بعد از پرولیفراسیون ماکروفاژها در محیط کشت و انکوباسیون با لیشمانیا طی مدت 72 ساعت، عصاره آبی سیر با دوزهای (ml/gµ148 ،74 ،37 ،5/18 ،25/9) به مدت 18، 24 و 48 ساعت اضافه گردید. بهمنظور آزمون مصونیت عصارهها و سلولهایJ744 تیمارشده عصاره و میزان زنده بودن سلولها با استفاده از تریپان بلو، تستMTT انجام شد. سپس میزان ترشح اینترلوکینهای-10 و 12 از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا توسط تستELISA ارزیابی گردید.
یافتهها: در این مطالعه، استفاده از عصاره سیر با دوز ml/gµ37 به مدت 48 ساعت، باعث گردید که ماکروفاژها با ترشح اینترلوکین 12، پروماستیگوتهای موجود را تخریب کنند.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد اینترلوکین-12 برای دفاع در مقابل پاتوژنهای انگلی، کاربرد قطعی دارد. همچنین استفاده از اینترلوکین-12 در مقابل حمله انگل لیشمانیا، یک پاسخ ایمنی قطعی محسوب میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |