زمینه و هدف: سنجش درد در بیماران مبتلا به دردهای مزمن اهمیت خاصی دارد. این مطالعه با هدف سنجش میزان درد و همبستگی بین دو ابزار سنجش درد مکگیل و ابزار دیداری سنجش درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه به روش توصیفی- همبستگی شدت درد 150 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن مراجعهکننده به بخش فیزیوتراپی بیمارستان بقیه ا...، با استفاده از ابزارهای درد مکگیل و ابزار دیداری (VAS) بررسی گردید، سپس میزان همبستگی این دو ابزار سنجیده شد. اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میزان درد بیماران با استفاده از فرم کوتاهشده پرسشنامه مکگیل 2/4±04/39 و ابزار دیداری 9/0±36/8 بود. این مقادیر نشان میدهد اکثر نمونههای مورد پژوهش درد شدیدی داشتهاند. میزان همبستگی بین این دو ابزار 86/0=r به دست آمد که نشان از همبستگی بسیار عالی بین این دو ابزار میباشد. ابزار دیداری طبق رابطه زیر:
[R²=0/771، McGill=4/727+4/1 (VAS)]
فرم کوتاهشده مکگیل را پیشبینی میکند.
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت سنجش درد، اعتبار و اعتماد علمی دو ابزار دیداری و مکگیل و همبستگی عالی بین این دو، بهنظر میرسد استفاده از ابزاری با دقت کافی که تکمیل آن نیاز به زمان کوتاهتری داشته باشد ارجح است، لذا میتوان نتیجه گرفت ابزار دیداری، ابزار مناسبتری جهت سنجش درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |