دوره 4، شماره 4 - ( زمستان 1389 1389 )                   جلد 4 شماره 4 صفحات 53-48 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heydari M, Eqlidi J, Abutalebi S, Hosseini A, Rahimi Fard H, Emadi Fard R et al . Comparison of Mobilizing and Immobilizing Splints on Hand Motor Function in Stroke Patients: A Randomize Clinical Trial. Qom Univ Med Sci J 2011; 4 (4) :48-53
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-588-fa.html
حیدری محمد، اقلیدی ژاندارک، ابوطالبی شهرام، حسینی سید علی، رحیمی فرد هدی، عمادی فرد رضا و همکاران.. مقایسه تأثیر اسپلینت‌های متحرک و غیرمتحرک بر میزان عملکرد حرکتی دست بیماران مبتلا به سکته مغزی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1389; 4 (4) :48-53

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-588-fa.html

مقایسه تأثیر اسپلینت‌های متحرک و غیرمتحرک بر میزان عملکرد حرکتی دست بیماران مبتلا به سکته مغزی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده
محمد حیدری* 1، ژاندارک اقلیدی2 ، شهرام ابوطالبی3 ، سید علی حسینی3 ، هدی رحیمی فرد4 ، رضا عمادی فرد5 ، فرشید صفدری3
1- دانشگاه علوم پزشکی قم ، mheidari1364@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
3- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
4- دانشگاه علوم پزشکی قم
5- دانشگاه علوم پزشکی ارتش
چکیده:   (5517 مشاهده)

زمینه و هدف: در میان روش‌های مختلف برای درمان نقایص حرکتی مچ و انگشتان دست بعد از سکته مغزی، استفاده از اسپلینت‌های دست یکی از روش‌هایی است که به‌صورت متداول به‌عنوان یک درمان مکمل استفاده می‌شود. با این وجود، اختلاف‌ نظرهای فراوانی در مورد میزان کارایی آن وجود دارد. این مطالعه، با هدف مقایسه تأثیر استفاده از اسپلینت‌های متحرک و غیرمتحرک بر عملکرد حرکتی مچ و انگشتان بعد از سکته مغزی صورت گرفت.

روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی از میان بیماران مبتلا به سکته مغزی، 31 بیمار انتخاب گردید، سپس نمونه‌ها به‌صورت تصادفی به سه گروه اسپلینت متحرک، اسپلینت غیرمتحرک و کنترل تقسیم شدند. نمونه‌های گروه‌های مداخله اسپلینت‌های خود را به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته و به‌طور متوسط 6 ساعت در روز استفاده کردند. عملکرد حرکتی در دو زمان ابتدای دوره و هفته هشتم، توسط معیار فوگل- میر اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگین نمرات آزمون فوگل- میر در گروه از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه استفاده گردید.

یافته‌ها: تحلیل آماری داده‌ها، افزایش معنی‌دار نمرات عملکرد حرکتی را تنها در گروه اسپلینت متحرک نشان داد (001/0=p) و این افزایش در مقایسه با گروه‌های اسپلینت غیرمتحرک و کنترل نیز معنی‌دار بود (001/0=p).

نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این مطالعه، استفاده از اسپلینت متحرک در مقایسه با اسپلینت غیرمتحرک می‌تواند نتایج عملکردی بهتری برای درمان نقایص عملکرد حرکتی مچ و انگشتان دست بیماران مبتلا به سکته مغزی به همراه داشته باشد.

واژه‌های کلیدی: سکته مغزی، اسپاستی‌سیتی عضلانی، اسپلینت‌ها، کارآزمایی بالینی تصادفی شده
متن کامل [PDF 1099 kb]   (1150 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
دریافت: 1395/1/18 | پذیرش: 1395/1/18 | انتشار: 1395/1/18
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb