مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

سلول‌های کشنده طبیعی (NK) زیرگروهی از لمفوسیت‌ها هستند که حدود 10% از کل لمفوسیت‌های خون محیطی را شامل می‌شوند. سلول‌های NK به دلیل نقش در پاسخ‌های ایمنی ذاتی، خط اول دفاع علیه عوامل عفونی و سرطان را فراهم می‌سازند. همچنین تصور می‌‌شود که این سلول‌ها در خودایمنی نیز نقش دارند. پذیرنده‌های شبه ایمونوگلوبولینی سلول کشنده (KIR) مولکول‌های سطحی تنظیم‌کننده‌ای هستند که بر روی سلول‌های NK و برخی زیرگروه‌های لمفوسیت‌های T یافت می‌شوند. ژن‌های KIR بر روی کروموزوم شماره 19 و در مجموعه پذیرنده لکوسیت (LRC) قرار دارند و اختلاف زیادی از لحاظ نوع و تعداد در میان نژادهای مختلف نشان می‌دهند. این پذیرنده‌ها بر مبنای تعداد دومن‌های ایمونوگلوبولینی خارج سلولی خود به دو گروه 2D یا 3D تقسیم شده‌اند. وجود یک دنباله سیتوپلاسمی بلند حاوی 2 موتیف مهاری با ساختار تیروزین، در پذیرنده ایمنی (ITIM) که سیگنال‌های مهاری را انتقال می‌دهد، مشخصه KIRهای مهاری (2DL و 3DL) می‌باشد؛ در حالی‌که وجود دنباله‌های سیتوپلاسمی کوتاه مربوط به KIRهای فعال‌کنندگی(2DS و 3DS) است. این پذیرنده‌های پلی‌مورفیک با موتیف‌های خاصی از مولکول‌های آنتی‌ژن لکوسیتی انسان (HLA) کلاس I برهمکنش داده و موجب تعدیل فعالیت لیزکنندگی سلول‌های NK می‌گردند. برخی KIRها با مولکول‌های  HLA-C،HLA-Bw4 و HLA-A3/11 سلول‌های هدف برهمکنش می‌دهند. برای برخی KIRها هنوز لیگاندهای مربوطه شناسایی نشده‌اند.