دوره 4، شماره 2 - ( تابستان 1389 1389 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 32-26 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zar A, Karimi F, Hovanloo F, Ansian A, Piraki P. The Effects of Exercise on Judoists’ Circulating Blood Neutrophils. Qom Univ Med Sci J 2010; 4 (2) :26-32
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-593-fa.html
عبدالصالح زر ، کریمی فروزان، هوانلو فریبرز، انیسیان آرش، پیرکی پریوش. تأثیر تمرینات ورزشی بر نوتروفیل‌های جودوکاران. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1389; 4 (2) :26-32

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-593-fa.html

تأثیر تمرینات ورزشی بر نوتروفیل‌های جودوکاران
عبدالصالح زر1 ، فروزان کریمی* 2، فریبرز هوانلو3 ، آرش انیسیان3 ، پریوش پیرکی4
1- دانشگاه شهید بهشتی
2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، fkarimi@sbmu.ac.ir
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- دانشگاه آزاد، واحد شهرستان دره‌شهر
چکیده:   (6581 مشاهده)

                                                                                  

زمینه و هدف: نوع، شدت و مدت ورزش، تعیین‌کننده اثر ورزش بر سیستم ایمنی و احتمالاً استعداد ابتلای ورزشکاران به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی است. در این مطالعه، اثر یک جلسه تمرین ورزشی با شدت متوسط، بر تعداد و فعالیت انفجار تنفسی نوتروفیل‌های خون محیطی مردان جودوکار، و ابتلای آنان به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی پس از تمرین و در طی فصول تمرینی بررسی شد.

روش بررسی: 10 مرد جودوکار پس از اخذ رضایت کتبی آگاهانه، وارد این مطالعه تجربی شدند. ورزشکاران، به انجام یک جلسه تمرین ورزشی (دویدن روی نوار گردان به مدت 60 دقیقه) با شدت متوسط (با 60% ضربان قلب بیشینه) پرداختند. قبل و بلافاصله بعد از تمرین، از افراد خونگیری شد. تعداد نوتروفیل‌های خون محیطی، شمارش و درصد نوتروفیل‌های تحریک ‌شده با فوربول میریستات استات (PMA)، به‌عنوان معیار فعالیت انفجار تنفسی نوتروفیل‌ها تعیین شد. ورزشکاران از نظر ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی در طی 24 ساعت پس از انجام مطالعه بررسی شدند و از آنان در مورد سابقه ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی در طی فصول تمرینی پرسش شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی زوج استفاده شد. سطح معنی‌داری، کمتر از 05/0 در نظرگرفته شد.

یافته‌ها: تعداد فعالیت انفجار تنفسی نوتروفیل‌ها در وضعیت استراحت، در محدوده نرمال بود. فعالیت ورزشی، موجب افزایش معنی‌دار در تعداد نوتروفیل‌ها شد (05/0p<). فعالیت ورزشی موجب افزایش درصد نوتروفیل‌های تحریک‌ شده با PMA شد، ولی این افزایش، معنی‌دار نبود. در طی 24 ساعت پس از فعالیت، علایم ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی در ورزشکاران مشاهده نشد. ورزشکاران، سابقه افزایش میزان ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی را در طول فصول تمرینی گزارش نکردند.

نتیجه‌گیری: نرمال‌بودن وضعیت نوتروفیل‌ها در حالت استراحت بیانگر آن است که تمرینات مستمر جودو، تأثیر منفی بر تعداد و کارکرد نوتروفیل‌های ورزشکاران نداشته است. عدم افزایش میزان ابتلای این ورزشکاران به عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی در طی فصول تمرینی، می‌تواند تأییدی بر این موضوع باشد. افزایش نوتروفیل‌ها بلافاصله پس از ورزش، نتیجه پاسخ قابل انتظار و طبیعی سیستم ایمنی به استرس ورزش است. عدم ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی در روز بعد از تمرین می‌تواند با افزایش نوتروفیل‌ها پس از ورزش و عدم افت فعالیت انفجار تنفسی آنها مرتبط باشد. 

واژه‌های کلیدی: ورزش، سیستم ایمنی ذاتی، بازگشت فعال، بازگشت غیرفعال، نوتروفیل، انفجار تنفسی، ورزشکار، جودوکار، فعالیت بدنی با شدت متوسط.
متن کامل [PDF 1366 kb]   (1080 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
دریافت: 1395/1/18 | پذیرش: 1395/1/18 | انتشار: 1395/1/18
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb