زمینه و هدف: سندرم روده تحریکپذیر یکی از شایعترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش میباشد که 20-10 % جمعیت جهان را مبتلا کرده است. گرچه مراجعه اغلب بیماران بهمنظور دریافت کمکهای پزشکی نمیباشد، اما این بیماری هزینه قابل ملاحظهای را بر دوش بیمار و سیستم بهداشت- درمان تحمیل کرده و به شکل قابل توجهی در کیفیت زندگی فرد تأثیرگذار است. پس از تشخیص این بیماری، اقدام بعدی درمان آن است. پیشنهادات زیادی در خصوص مسیرهای درمانی ارائه شده، و تأثیرپذیری هر روش به نوعی به اثبات رسیده است. آموزش و اطمینانبخشی به بیماران اولین قدم در این مسیر بوده، که شاید مهمترین اقدام نیز میباشد. رژیم غذایی حاوی فیبر، پروبیوتیکها، آنتیاسپامودیک و آنتیکولینرژیکها، لاگزاتیوها، ضد اسهالها، داروهای مؤثر بر رسپتورهای سروتونین، ضد افسردگیها و ضد اضطرابها، فعالکنندههای کانال کلر و روشهای غیردارویی همچون شناخت رفتاردرمانی، خوابدرمانی، طب سوزنی و گیاهی هریک جداگانه بر روی سندرم روده تحریکپذیر مورد آزمایش قرار گرفتهاند، و اثرات مفید هرکدام به نوعی به اثبات رسیده است. این مقاله سعی بر آن دارد تا علاوه بر دستهبندی و بحث پیرامون انواع درمانهای سندرم روده تحریکپذیر، درمانهای جدید ارائه شده را نیز در خلال هریک به شکل اجمالی بیان کند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |