زمینه و هدف: اپیزیاتومی عملی است رایج که در مامایی انجام میشود. تقریباًً 33% زنانی که در سال 2000 زایمان کردند، اپیزیاتومی شدند. با این وجود فواید بالینی اپیزیاتومی هنوز مورد بحث است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی اپیزیاتومی و عوارض به جای مانده از آن (درد پرینه، دیسپارونیا) در طی 3 ماه پس از زایمان میباشد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی در بیمارستانهای آموزشی شهر تهران بر روی510 زن نخستزا انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز به وسیله مصاحبه 1، 10، 40 و 90 روز پس از زایمان اخذ و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. پس از تکمیل تعداد نمونهها اطلاعات با استفاده از آزمون آماری تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: در این مطالعه شیوع اپیزیاتومی 3/97% برآورد شد، 3/32% اپیزیاتومی نوع مدین و 7/67% نوع مدیولترال دریافت کردند. عوارض اپیزیاتومی شامل درد پرینه که در 1، 10، 40 و 90 روز پس از زایمان به ترتیب 4/96%، 63%، 25% و 12% به دست آمد و دیسپارونی در 10، 40 و 90 روز پس از زایمان به ترتیب 100%، 66% و 2/31% محاسبه گردید.
نتیجهگیری: شیوع اپیزیاتومی در ایران بسیار بیشتر از میزانهای گزارش شده از سایر نقاط دنیا میباشد و شیوع اپیزیاتومی مدیولترال در ایران علیرغم مشکلات آن بیشتر از اپیزیاتومی مدین است. به همین دلیل قاعدتاً شیوع عوارض آن (درد پرینه، دیسپارونی) در جامعه زنان ایرانی نیز بیشتر میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |