مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: امروزه با پیشرفت درمان‌های سرطان و افزایش طول عمر بیماران، افسردگی شایع‌ترین اختلال روانشناختی در بین بیماران مبتلا به سرطان محسوب می‌شود. با توجه به تأثیر افسردگی بر درمان و روند بیماری‌های مزمن نظیر سرطان، مطالعه حاضر جهت بررسی ارتباط افسردگی و حمایت‌های اجتماعی در بیماران سرطانی صورت گرفت.

روش بررسی: این مطالعه به‌صورت توصیفی بر روی 80 بیمار بزرگسال سرطانی مراجعه‌کننده به بخش رادیوتراپی و انکولوژی بیمارستان گلستان اهواز در سال 1384 انجام شد. نمونه‌ها به‌طور تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه‌ای که شامل سه بخش سؤالات دموگرافیک، آزمون افسردگی بک و پرسشنامه حمایت‌های اجتماعی بود، توسط یک پرسشگر از طریق مصاحبه و بررسی پرونده بیمار تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی )مربع کای، من‌ویتنی، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن( انجام گرفت.

یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار سن نمونه‌های مورد پژوهش 58/17±35/43 سال و از نظر جنسیت 5/37% مرد و 5/62% زن بودند، همچنین 5/52% بیماران، مبتلا به افسردگی و 5/57% آنها از هیچ‌گونه حمایت اجتماعی برخوردار نبودند. بین شدت افسردگی و میزان حمایت‌های اجتماعی ارتباط معکوس و معنی‌داری مشاهده شد؛ به‌طوری‌که با افزایش میزان حمایت اجتماعی میزان افسردگی کاهش ‌نشان داد (000/0=p).

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد افسردگی با حمایت‌های اجتماعی همبستگی معکوس دارد. لذا پیشنهاد می‌گردد به‌منظور پیشگیری و کاهش افسردگی در بیماران سرطانی، توسعه شبکه حمایت‌های اجتماعی در خانواده و جامعه مورد توجه قرار گیرد.