مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: حوادث ترافیکی جاده‌ای از مشکلات عمده نظام سلامت در دنیاست. ایران در شمار مناطقی است که میزان بالای ناخوشی و مرگ و میر ناشی از حوادث جاده‌ای را به خود اختصاص داده‌است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اپیدمیولوژی سوانح ترافیک جاده‌ای در استان قم انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، سوانح ترافیک جاده‌ای که به مرکز پزشکی قانونی و مرکز اورژانس و فوریت‌های پزشکی گزارش شده‌بود، مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند.گردآوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه انجام شد. ویژگی‌های دموگرافیک مصدومین، زمان سانحه و نوع صدمه ثبت گردید. داده‌ها به کمک آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: در این مطالعه 611 مورد سانحه ترافیک جاده‌ای و 298 مورد مرگ ثبت شد. 1/48% حوادث جاده‌ای در سنین 36-19 سال روی داده‌بود. اکثر قربانیان(9/77%) مرد بودند. ضربه به سر(1/66%)و صدمات متعدد به اندام‌ها(1/29%) از شایع‌ترین صدمات بودند. اکثریت حوادث (6/35%) در محور قم- تهران و بروز حوادث در فروردین ماه (1/29%) و فصل تابستان(2/31%) و سپس پاییز(28%)مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: بر‌اساس یافته‌ها تاکید برفعالیت و اقدامات ویژه پلیس جاده‌ای در محور قم–تهران جهت کاستن میزان سوانح جاده‌ای در زمان ازدحام جاده‌ها نظیر تعطیلات پیشنهاد می‌گردد. همچنین فراهم نمودن شرایط مراقبت و امداد‌رسانی فوری به مصدومین موجب کاهش مرگ در سوانح می‌باشد.