مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: باوجود پیشرفت‌های پزشکی گسترده، سکته مغزی همچنان یکی از معضلات مهم سیستم بهداشت و درمان است. محققان درپی ‌یافتن تدابیر درمانی جدید در درمان سکته مغزی هستند که از جمله آنها سلول‌درمانی است. در این بین، سلول‌های بنیادی مزانشیمال، بیشترین سلول‌های مورد استفاده در تحقیقات سلول درمانی سکته می‌باشند. سلول‌های بنیادی مزانشیمال، سلول‌های چندتوانی با قابلیت خودسازی و تمایز بوده که از بافت‌های مختلف از جمله مغز استخوان، عضله اسکلتی، بافت چربی، بند ناف و سینوویوم، قابل‌استخراج هستند. در مقاله مروری حاضر پس از تشریح سلول‌های بنیادی مزانشیمال، به مطالعات مربوط به استفاده از این سلول‌ها در سکته مغزی، همچنین چالش‌های پیش‌رو در زمینه سلول‌درمانی در سکته اشاره شده است.

با توجه به مطالعات موجود اگرچه به‌نظر می‌رسد استفاده از سلول بنیادی مزانشیمال در درمان سکته مغزی چشم‌انداز روشنی دارد، اما هنوز بحث‌هایی مانند آپپتوزیس سلول‌های پیوندی، تمایز عصبی سلوهای بنیادی، احتمال بدخیمی سلول‌های پیوندی، تمایز به سلول‌های ناخواسته و مهاجرت به ناحیه ایسکمی،‌ کاربرد بالینی آنها را تحت‌الشعاع قرار داده است.