زمینه و هدف: کارکردهای شناختی، یکی از مهمترین عوامل مؤثر در دانشآموزان با اختلال ریاضی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرگذاری برنامه توانبخشی عصبشناختی بر عملکرد ریاضی و حافظهکاری دانشآموزان با اختلال ریاضی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه به روش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون انجام گرفت. 30 دانشآموز مقطع ابتدایی با اختلال ریاضی؛ بهصورت نمونهگیری در دسترس، انتخاب و سپس در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 15 نفر)؛ از لحاظ سن، جنس، هوش و پایه تحصیلی همتا شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش در 20 جلسه 45 دقیقهای، توانبخشی عصبشناختی را دریافت کردند. برای جمعآوری دادهها از آزمون هوشی وکسلر (WISC-R)، آزمون تشخیصی ایران کیمت، آزمون فراخنای ارقام، فراخنای شمارش و آزمون بلوکهای کرسی استفاده شد.
یافتهها: در این مطالعه براساس نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس؛ نمرات گروه آزمایش در پسآزمون حافظهکاری (فراخنای ارقام، فراخنای شمارش) و در پسآزمون کیمت، بیشتر از گروه کنترل بود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه، نشاندهنده تأثیر توانبخشی شناختی بر حافظهکاری (حلقه واجشناختی، مجری مرکزی) و عملکرد ریاضی (بخش عملیات و کاربرد) کودکان با اختلال ریاضی میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |