دوره 11، شماره 4 - ( تیر 1396 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 51-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Bahram M E, Pourvaghar M J. The Effect of 10 Weeks of Resistance Training on Serum Myostatin and Body Composition Levels in Obese Adolescents. Qom Univ Med Sci J 2017; 11 (4) :43-51
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-750-fa.html
بهرام محمد ابراهیم، پوروقار محمد جواد. تأثیر 10 هفته تمرین مقاومتی بر سطح سرمی میوستاتین و ترکیب بدنی در نوجوانان چاق. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (4) :43-51

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-750-fa.html


1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران ، vaghar@kashanu.ac.ir
چکیده:   (6624 مشاهده)

زمینه و هدف: مطالعات، نشان‌دهنده نقش تنظیمی منفی میوستاتین در رشد عضله اسکلتی است. در مطالعه حاضر تأثیر 10 هفته تمرین مقاومتی بر تغییرات سطح سرمی میوستاتین و ترکیب بدنی در نوجوانان چاق بررسی گردید.

روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، تعداد 16 نفر از هنرجویان آموزشکده فنی و حرفه‌ای محمد نراقی کاشان با شاخص توده‌بدنی بین 35-30، به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی، به تساوی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. برنامه تمرین مقاومتی به مدت 10 هفته شامل 3 سِت، 10-8 تکراری با 90-50% 1RM، به مدت 3 روز در هفته بود. قبل از شروع برنامه تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، از تمامی افراد، نمونه خون گرفته شد. قبل و پس از تمرین، مقادیر میوستاتین پلاسما اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرونوف، آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری، 05/0> pتحلیل شدند.

یافته‌ها: در این مطالعه، 10 هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنی‌دار سطح سرمی میوستاتین پلاسما (0001/0p=)، وزن (015/0p=)، شاخص توده‌بدنی (020/0p=) و درصد چربی (0001/0p=) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد (05/0>(p.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر می‌توان نتیجه گرفت تغییرات ایجادشده در اثر تمرین مقاومتی باعث کاهش سطح میوستاتین و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک مرتبط با چاقی و اضافه وزن می‌شود که این امر ممکن است در پیشگیری از آتروفی عضلانی و کاهش توده عضلات مؤثر باشد و به‌عنوان یک مکانیسم اتوکرین برای هدایت تحریکات بار مکانیکی در پاسخ به رشد عضله اسکلتی نقش ایفا کند.

 

متن کامل [PDF 562 kb]   (2296 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1395/2/3 | پذیرش: 1395/3/9 | انتشار: 1396/3/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb