دوره 11، شماره 6 - ( شهریور 1396 )                   جلد 11 شماره 6 صفحات 45-36 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ramazani Rad M, Hajirasouli M, Eizadi M. The Effect of 12 Weeks of Aerobic Training on GLP-1 Receptor Expression in Pancreatic Tissue and Glycemic Control in Type 2 Diabetic Rats. Qom Univ Med Sci J 2017; 11 (6) :36-45
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-795-fa.html
رمضانی راد مهسا، حاجی رسولی مسعود، ایزدی مجتبی. تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر بیان رسپتور GLP-1 در بافت پانکراس و کنترل گلیسمیک در رت‌های دیابتی نوع 2. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (6) :36-45

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-795-fa.html


1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلام شهر، تهران، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلام شهر، تهران، ایران ، hajirasouli_m@yahoo.com
3- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد ساوه، ساوه، ایران
چکیده:   (5831 مشاهده)
زمینه و هدف: شواهد کلینیکی، نقش مهم GLP-1 را در ترشح انسولین تأیید می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر بیان رسپتورهای GLP-1 (GLP-1R) در بافت پانکراس، انسولین و غلظت گلوکز در رت‌های دیابتی نوع 2 انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 14 سر رت نر نژاد ویستار به‌وسیله تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید استرپتوزوتوسین، دیابتی نوع 2 شدند و در دو گروه تمرین (8=n) و کنترل (8=n) قرار گرفتند. سطوح ناشتایی گلوکز، انسولین و بیان GLP-1R در بافت پانکراس بعد از یک برنامه تمرینات هوازی، در قالب دویدن روی تریدمیل برای مدت 12 هفته (به تعداد 5 جلسه در هفته) در هر دو گروه اندازه‌گیری شد. گروه کنترل در برنامه تمرینی شرکت نداشتند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون تی مستقل با یکدیگر مقایسه شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: بهبود معنی‌داری در نیمرخ گلیسمیک، به‌صورت کاهش گلوکز ناشتا متعاقب تمرینات هوازی در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (001/0=p). همچنین غلظت‌های انسولین سرم (008/0=p) و بیان نسبی GLP-1R در بافت پانکراس (033/0=p) رت‌های گروه تمرین، به میزان معنی‌داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، تمرینات هوازی طولانی‌مدت، به‌طور مؤثر به بهبود ترشح انسولین و کنترل گلیسمیک منجر می‌شود. این بهبود را می‌توان به افزایش بیان رسپتورهای GLP-1 در بافت پانکراس نسبت داد.
متن کامل [PDF 746 kb]   (1732 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1395/2/12 | پذیرش: 1395/4/26 | انتشار: 1396/5/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb