مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: از آنجایی‌که بیماران بستری دارای لوله تراشه در بخش مراقبت‌های ویژه، توانایی دفع ترشحات را نداشته و ساکشن دوره‌ای نیاز دارند و این عمل با عوارض مختلفی همراه است، این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن 12 و 14 بر میزان درد و خروج ترشحات بیماران بستری بخش‌های مراقبت‌های ویژه انجام گرفت.

روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 36 بیمار در یک گروه، تحت ساکشن با دو کاتتر سایز 12 و 14 قرار گرفتند. میزان درد در اپیزودهای اول تا سوم براساس معیار CPOT سنجش شد. میزان ترشحات خروجی بعد از ساکشن، در ظرف بال، جمع‌آوری و با ترازو وزن گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی و آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری آنالیز شدند.

یافته‌ها: در این مطالعه به درد هنگام ساکشن در اپیزود سوم، بیشترین نمره تعلق گرفت و این میزان بین دو کاتتر بزرگ و کوچک دارای اختلاف معنی‌داری بود (000/0p=). میزان خروج ترشحات بعد از ساکشن در کاتتر بزرگ، بیشتر و دارای اختلاف آماری معنی‌داری بود (000/0p=).

نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، در بیماران با ترشحات ریوی زیاد، ساکشن با کاتتر بزرگتر جهت تسهیل خروج ترشحات توصیه می‌شود، اما از طرف دیگر با توجه به حس درد بیشتر در کاتتر بزرگ جهت کنترل بهتر فشار داخل جمجمه و میزان درد، استفاده از کاتتر کوچک بهتر به‌نظر می‌رسد.