زمینه و هدف: پژوهش در زمینه علوم پزشکی، یکی از مهمترین بخشهای تحقیقاتی جوامع بوده و بودجههای تحقیقاتی زیادی در این زمینه هزینه میشود. از سویی، تربیت پژوهشگران در دانشگاههای علوم پزشکی نیز یکی از رسالتهای دانشگاهها میباشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان نگرش دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم نسبت به پژوهش انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی بر روی تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل رشته پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی قم در نیمسال اول 1395-1394 انجام شد. 150 دانشجو به روش نمونهگیری در دسترس از تمام مقاطع مختلف رشته پزشکی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل: پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه روا و پایای سنجش نگرش نسبت به پژوهش بود. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل، در سطح معنیداری کمتر از 05/0 تحلیل شدند.
یافتهها: در این مطالعه، 7/62% (94 نفر) نمونهها، مؤنث و 3/37% (56 نفر) مذکر بودند. میانگین سن و معدل دانشجویان به ترتیب 52/21 سال و 98/18 نمره بود. 7/54% سابقه همکاری و مشارکت در هیچ فعالیت پژوهشی را نداشتند. میانگین نمره نگرش نسبت به پژوهش، 66/7±60/86 بود. همچنین مشخص گردید تنها 7/0% دانشجویان دارای نگرش خوب و 7/98% دارای نگرش متوسط بودهاند. بین نمره نگرش برحسب جنس و سابقه انجام فعالیت پژوهشی، اختلاف معنیداری وجود نداشت (05/0<p).
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد وضعیت نگرش در دانشجویان علوم پزشکی قم نسبت به پژوهش، در شرایط مطلوبی قرار ندارد. بنابراین، اجرای برنامههای انگیزاننده و اطلاعرسانیهای گسترده در این خصوص توصیه میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |