مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: آسیب‌های اسکلتی - عضلانی مرتبط با کار، ازجمله بزرگترین مشکلات بهداشت شغلی کارکنان به شمار می‌روند. استرس شغلی، از علل مهم اختلالات اسکلتی - عضلانی محسوب می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین میزان و منابع استرس شغلی با درد در نواحی کمر، گردن و شانه درکارکنان یک بیمارستان در شهر تهران انجام گرفت.

روش بررسی: این تحقیق به روش توصیفی - تحلیلی بر روی 264 نفر (از 700 نفر)، کارکنان یک بیمارستان در شهر تهران (سال 1393) انجام شد، نمونه‌ها به‌طور تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌های اطلاعات فردی - شغلی، میزان و منابع استرس شغلی و میوزیک که اعتبار و روایی مناسبی داشتند، استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی تحلیل شدند.

یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین استرس شغلی در کارکنان، 55/20 بود و حداکثر افراد (7/66%)، از لحاظ میزان استرس، جزء افراد سازگار بودند. فراوانی درد در ناحیه کمر بیشتر از نواحی دیگر بدن گزارش شد. نیمی (9/48%) از افراد، مبتلا به درد در ناحیه کمر و مابقی افراد (1/26%) از درد در ناحیه شانه و 25% نیز از درد در ناحیه گردن رنج می‌بردند. بین میزان و منابع استرس شغلی کارکنان، رابطه معنی‌داری وجود داشت، همچنین تفاوت معنی‌داری بین میزان و منابع استرس شغلی با درد در نواحی کمر، شانه و گردن مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در مشاغل پراسترس بسیار بالا بوده و درد مزمن و شدیدکارکنان، با ناتوانی شدید وکیفیت زندگی پایین آنها همراه است. بنابراین، برنامه‌های مداخلاتی برای پیشگیری از اختلالات اسکلتی - عضلانی می‌بایست بر نیازهای فیزیکی و روانی شاغلین، همچنین مدیریت استرس شغلی متمرکز شوند.