زمینه و هدف: مؤلفههای مذهبی و معنوی، نقش مهمی در بهزیستی و سلامتی افراد دارند و ارزیابی این مؤلفهها، ضروری بهنظر میرسد. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی بین ابعاد مختلف سلامت معنوی - مذهبی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم، همچنین تعیین توان پیشبینی ابعاد مختلف مذهب و معنویت در میزان سلامت روان دانشجویان انجام گرفت.
روش بررسی: مطالعه حاضر به روش توصیفی - همبستگی روی 158 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1393 انجام شد. نمونهها با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از مقیاس چندبُعدی سلامت مذهبی- معنوی، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)، گردآوری شدند. دادهها با استفاده از آمار توصیفی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین متغیرهای سلامت معنوی - مذهبی و سلامت روان در دانشجویان به ترتیب 07/2±63/24 و 39/6±62/12 بود. بین سلامت معنوی- مذهبی با سلامت روان، همبستگی معنیداری وجود داشت (05/0>p). از مجموعه متغیرهای واردشده در مدل رگرسیون، مؤلفههای میزان امید به آینده، دینداری و متغیر سن؛ تأثیر معنیداری بر سلامت روان داشت.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد امید به آینده و دینداری، به ترتیب از مهمترین ابعاد سلامت مذهبی- معنوی بوده که بر سلامت روان مؤثرند. همچنین ارتقای این مؤلفهها میتواند در جهت افزایش سلامت روان دانشجویان، کمککننده باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |