مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: انتروکوک‌ها، کوکسی‌های گرم مثبت بوده که به فراوانی در محیط یافت می‌شوند. توانایی این باکتری‌ها در بقای طولانی‌مدت در محیط بیمارستان، شانس ابتلای بیماران به عفونت‌های ناشی از این باکتری را افزایش می‌دهد. بنابراین، شناسایی منابع احتمالی و مخازن آنها، در شناسایی منابع بالقوه عفونت در شیوع‌های ناگهانی، کمک‌کننده خواهد بود. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های محیطی انتروکوک جداشده از بیمارستان الزهرا و ایزدی قم، انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی در یک دوره سه ماهه، با استفاده از روش سوآب، 216 نمونه از قسمت‌های مختلف بخش‌های زایمان بیمارستان الزهرا و ایزدی قم گرفته شد و از نظر وجود انتروکوک مورد بررسی قرار گرفت. پس از جداسازی اعضای باکتری انتروکوک از طریق تست‌های بیوشیمیایی متنوع، الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های محیطی براساس استاندارد‌های CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) بررسی شد. توصیف داده‌ها با استفاده از جداول فراوانی انجام گرفت.

یافته‌ها: در این مطالعه، از مجموع 216 ایزوله به‌دست‌آمده، 7 ایزوله (2/3%) مربوط به جنس انتروکوک بود. با استفاده از تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش آنتی‌بیوگرام مشخص گردید از بین 7 سویه انتروکوک جداشده از سطوح اتاق‌های زایمان، 4 سویه ایزوله‌شده (57%)، دارای مقاومت چندگانه هستند.

نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش روزافزون عفونت‌های بیمارستانی ناشی از سویه‌های مقاوم جنس انتروکوک و انتشار آن در محیط بیمارستان، به‌کارگیری اقدامات کنترل عفونت جهت رفع منابع بالقوه عفونت و پیشگیری از ایجاد آن، بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد.