مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: کف پا از بخش‌های بسیار فعال در فعالیت‌های جهشی مانند طناب‌زنی بوده و با سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا می‌کند. در این تحقیق، تأثیر 12 هفته تمرینات طناب‌زنی بر کنترل قامت، تعادل ایستا و پویای دانش‌آموزان پسر 13-10ساله دارای کف پای گود بررسی گردید.

روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 450 نفر از دانش‌آموزان پسر 13-10 ساله بخش جرقویه سفلی انجام شد. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسکوپ (کیفی)، سپس اندازه‌گیری با اسکنر کف پا (کمّی) و شاخص Staheli Index، تعداد 30 نفر از دانش‌آموزان به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه (تجربی و کنترل، هرکدام 15 نفر) تقسیم شدند. جهت اندازه‌گیری کنترل قامت از دستگاه فوت‌اسکن استفاده شد و تغییرات مرکز فشار در کف پاها به مدت20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لک‌لک و تعادل پویا با آزمون تعادل Y ارزیابی شد. آزمودنی‌های گروه‌های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه‌ای در یک پروتکل تمرین طناب‌زنی شرکت کردند. در طی این مدت، آزمودنی‌های گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شرکت نداشتند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: انجام 12 هفته تمرینات طناب‌زنی، تعادل ایستا، پویا و کنترل قامت در افراد دارای کف پای گود باعث بهبودی شد که این تأثیر معنی‌دار بود (001/0p<).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، تمرینات طناب‌زنی می‌تواند تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و کنترل قامت در افراد دارای کف‌پای گود ‌باشد.