دوره 11، شماره 4 - ( تیر 1396 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 19-10 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Adnani Sadati S J, Farahnak A, molaei M B, Arsangjang S. Effect of Albendazole and Mebendazole on the Viability of Hydatid Cyst Protoscoleces in Vitro. Qom Univ Med Sci J 2017; 11 (4) :10-19
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-946-fa.html
عدنانی ساداتی سید جعفر، فرهناک علی، مولایی محمد باقر، اارسنگ جنگ شهرام. اثر داروی آلبندازول و مبندازول بر میزان بقاء پروتواسکولکس های کیاثر داروی آلبندازول و مبندازول بر میزان بقای پروتواسکولکس‌های کیست هیداتیک در شرایط in vitroست هیداتیک در شرایط in vitro. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (4) :10-19

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-946-fa.html

اثر داروی آلبندازول و مبندازول بر میزان بقاء پروتواسکولکس های کیاثر داروی آلبندازول و مبندازول بر میزان بقای پروتواسکولکس‌های کیست هیداتیک در شرایط in vitroست هیداتیک در شرایط in vitro
سید جعفر عدنانی ساداتی* 1، علی فرهناک2 ، محمد باقر مولایی2 ، شهرام اارسنگ جنگ3
1- گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی - دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی قم - قم - ایران ، jafaradnani@yahoo.com
2- 2گروه انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
چکیده:   (7884 مشاهده)

زمینه و هدف: بیماری هیداتیدوزیس توسط مرحله لاروی سستود اکینوکوکوس گرانولوزوس در انسان و حیوانات اهلی ایجاد می‌شود. بسیاری از عوامل پرتواسکولوسیدال برای درمان آن استفاده شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر آلبندازول و مبندازول بر زنده ماندن پروتواسکولکس‌ها در شرایط آزمایشگاهی بود.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، پس از جمع‌آوری کبد‌های آلوده به کیست هیداتیک، پروتواسکولکس‌ها در شرایط استریل، از کیست تخلیه و میزان زنده بودن آنها مورد بررسی قرار گرفت، سپس حجم معینی از پروتواسکولکس‌ها در محیط کشت (1640RPMI/PBS،  pHبرابر 2/7) ریخته شدند و محلول آلبندازول و مبندازول با غلظت نهایی 1 میکروگرم برمیلی‌لیتر به آنها اضافه گردید. پس از بازده زمانی خاص، به‌منظور تعیین تفاوت آماری معنی‌دار بین زنده‌ماندن پروتواسکولکس‌ها، از آزمون‌های واریانس یک‌طرفه (با روش بوت استرپ) و تعقیبی توکی (برای مقایسه دو محیط کشت 1640RPMI و PBS) استفاده شد.

یافته‌ها: در این مطالعه، آلبندازول در از بین بردن پروتواسکولکس‌ها مؤثرتر بود. در گروهی‌که در آن آلبندازول مورد استفاده قرار گرفت، مقدار درصد زنده بودن پروتواسکولکس‌ها بعد از 35 روز به صفر رسید، درحالی‌که زنده بودن پروتواسکولکس‌ها در گروه مبندازول، بیش از 42 روز به‌طول انجامید (05/0≥p) .

نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش، اثر مطلوب آلبندازول بر پروتواسکولکس‌ها را نشان داد، لذا احتمال می‌رود بتوان از آلبندازول به‌عنوان یک داروی مناسب در از بین بردن پروتواسکولکس‌های کیست هیداتیک و برای پیشگیری از عود این بیماری استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: اکینوکوکوس، کیست هیداتید، پروتواسکولکس، آلبندازول، مبندازول، محیط کشت
متن کامل [PDF 673 kb]   (1954 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: انگل شناسی
دریافت: 1395/3/29 | پذیرش: 1395/7/18 | انتشار: 1396/3/23
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb