دوره 11، شماره 7 - ( مهر 1396 )
جلد 11 شماره 7 صفحات 55-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Torabi S, Asad M R, Tabrizi A. The Effect of 8 Weeks of Moderate-Intensity Endurance Training on Serum Levels of Liver Enzymes and Insulin Resistance Index in Women with Type 2 Diabetes. Qom Univ Med Sci J 2017; 11 (7) :47-55
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-964-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-964-fa.html
ترابی شهلا، اسد محمد رضا، تبریزی آرزو. تأثیر 8 هفته تمـرین استقـامتی با شدت متوسط، بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و شاخص مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (7) :47-55
شهلا ترابی1 
، محمد رضا اسد2 ، آرزو تبریزی* 3
، محمد رضا اسد2 ، آرزو تبریزی* 3
1- دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- دانشگاه پیام نور، کرج، ایران
3- دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران ،a_tabrizi@sharif.ir
2- دانشگاه پیام نور، کرج، ایران
3- دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران ،
چکیده: (5692 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت نوع 2، از شایع‌ترین انواع دیابت و آسیب کبدی، یکی از مهم‌ترین عوارض آن است. در پژوهش حاضر تـأثیر 8 هفته تمـرین استقـامتی بر غلظت پلاسمایی آنزیم‌های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز(ALT) ، آسپارتات آمینو ترانسفراز(AST) و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی گردید
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 18 زن داوطلب مبتلا به دیابت نوع 2 (سن 55-45 سال)، به‌طور هدفمند براساس شاخص توده‌بدنی، انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (9 نفر با سن 7/1±9/52 سال و شاخص توده‌بدنی 2/3±29 کیلوگرم برمترمربع) و کنترل (9 نفر با سن 6/2±1/53 سال و شاخص توده‌بدنی 7/3±30 کیلوگرم برمترمربع) تقسیم شدند. گروه تجربی، به مدت 8 هفته (سه جلسه 60-40 دقیقه‌ای در هفته)، در تمرینات استقامتی با شدت
75-60% حداکثر ضربان قلب شرکت کردند. ویژگی‌های آنتروپومتریکی، آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین، به‌صورت ناشتا (48 ساعت پیش و پس از آزمون) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری، 05/0p< تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، 8 هفته تمرین استقامتی، تأثیر معنی‌داری بر تغییرات غلظت پلاسمایی آنزیم‌های AST، ALT و بهبود مقاومت به انسولین نداشت. همچنین، تفاوت بین‌گروهی معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، 8 هفته تمرین استقامتی با شدت 75-60% ضربان قلب بیشینه، تأثیری بر مقادیر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2 ندارد. بنابراین، با توجه به روند کاهشی آنزیم‌های کبدی، افزایش طول دوره تمرین می‌تواند به بهبود نتایج کمک کند.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 18 زن داوطلب مبتلا به دیابت نوع 2 (سن 55-45 سال)، به‌طور هدفمند براساس شاخص توده‌بدنی، انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (9 نفر با سن 7/1±9/52 سال و شاخص توده‌بدنی 2/3±29 کیلوگرم برمترمربع) و کنترل (9 نفر با سن 6/2±1/53 سال و شاخص توده‌بدنی 7/3±30 کیلوگرم برمترمربع) تقسیم شدند. گروه تجربی، به مدت 8 هفته (سه جلسه 60-40 دقیقه‌ای در هفته)، در تمرینات استقامتی با شدت
75-60% حداکثر ضربان قلب شرکت کردند. ویژگی‌های آنتروپومتریکی، آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین، به‌صورت ناشتا (48 ساعت پیش و پس از آزمون) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری، 05/0p< تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، 8 هفته تمرین استقامتی، تأثیر معنی‌داری بر تغییرات غلظت پلاسمایی آنزیم‌های AST، ALT و بهبود مقاومت به انسولین نداشت. همچنین، تفاوت بین‌گروهی معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، 8 هفته تمرین استقامتی با شدت 75-60% ضربان قلب بیشینه، تأثیری بر مقادیر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2 ندارد. بنابراین، با توجه به روند کاهشی آنزیم‌های کبدی، افزایش طول دوره تمرین می‌تواند به بهبود نتایج کمک کند.
واژه‌های کلیدی: دیابت ملیتوس، تمرین استقامتی، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین ترانس آمیناز، مقاومت به انسولین.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1395/4/2 | پذیرش: 1395/5/11 | انتشار: 1396/6/29
دریافت: 1395/4/2 | پذیرش: 1395/5/11 | انتشار: 1396/6/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
