مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

چکیده

زمینه و هدف: در دوره بی ­پاسخی روانشناختی دو محرک با فاصله نزدیک به هم ارائه می­شوند و به دو پاسخ سریع مورد نیاز است پاسخ به محرک دوم در این شرایط دچار تأخیر می­شود مخصوصاً اگر محرک­ های استروپ بکار برده شود این محرک­ ها به ظرفیت بالای از فرایند پردازش اطلاعات نیاز دارند. هدف از این مطالعه ارزیابی توجه انتخابی در سالمندان است.زمینه و هدف: در دوره بی‌پاسخی روان‌شناختی، دو محرک با فاصله نزدیک به‌هم ارائه می‌شوند و دو پاسخ سریع مورد نیاز است که پاسخ به محرک دوم در این شرایط دچار تأخیر می‌شود، به‌خصوص اگر محرک‌های استروپ به‌کار برده شود. این محرک‌ها به ظرفیت بالایی از فرآیند پردازش اطلاعات نیاز دارند. این مطالعه با هدف ارزیابی توجه انتخابی در سالمندان انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، از میان تمامی بازنشستگان راه‌آهن اهواز، تعداد 16 سالمند سالم (با میانگین سنی 2/3±4/67 سال) به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. از همه شرکت‌کنندگان، آزمون تکلیف دوگانه اثر استروپ گرفته شد. این آزمون شامل: چهار فاصله زمانی 50، 100، 300 و 900 هزارم ثانیه بین شروع ناهمزمان دو محرک در دو حالت همخوان و ناهمخوان برای محرک اول و دوم است. سالمندانی که نمره وضعیت شناختی آنها بالای 25 بود، در این پژوهش شرکت کردند.
یافته‌ها: براساس نتایج آزمون‌ تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر، بین کوشش‌های           همخوان - همخوان با ناهمخوان - ناهمخوان در فاصله زمانی بالای 50 هزارم، اختلاف معنی‌داری وجود داشت. همچنین محرک‌های ناهمخوان، زمان پاسخ طولانی‌تری از محرک‌های همخوان داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد زوال عملکردهای سالمندان سالم در حافظه‌کاری، فرآیندهای شناختی، ادراکی و حرکتی باعث کاهش توجه انتخابی سالمندان می‌شود. همچنین این کاهش توجه می‌تواند موجب اختلال در پاسخ به محرک‌های ناهمخوان استروپ گردد.

 

روش بررسی: در این مطالعه 16 کارمند با میانگین سنی 28/3± 4/67 سال راه‌آهن شرکت کردند از همه­ ی شرکت­ کنندگان آزمون تکلیف دوگانه اثر استروپ گرفته شد این آزمون شامل چهار فاصله زمانی 50، 100، 300 و 900 هزارم ثانیه بین شروع ناهمزمان دو محرک در دو حالت همخوان و ناهمخوان برای محرک اول و دوم بود. تنها سالمندانی که نمره وضعیت شناختی آن­ها بالای 25 بود در این پژوهش شرکت کردند.

یافته ­ها: طبق نتایج آزمون­ های اندازگیری مکرر بین کوشش­ های همخوان-همخوان با ناهمخوان-ناهمخوان در همه فاصله زمانی بالای 50 هزارم اختلاف معناداری وجود دارد همچنین محرک­های ناهمخوان به طور کلی زمان پاسخ طولانی­ تری از محرک­های همخوان داشتند.

نتیجه­ گیری: زوال عملکردهای سالمندان سالم در حافظه کاری، فرایندهای شناختی، ادراکی و حرکتی باعث کاهش توجه انتخابی سالمندان می­شود. این کاهش توجه موجب اختلال در پاسخ به محرک ­های ناهمخوان استروپ شد.