مقالات منتخب برای انتشار در شماره‌های آتی
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه ی تأثیر سرد کردن موضعی مچ پا به دو طریق اسپری سرما وکیسه یخ بر تعادل ایستا و پویای افراد سالم
مجتبی حشمتی پور1 
، مهدی راعی2 ، سیده ام البنین سید رضایی3 ، شبنم طالبی* 4
، مهدی راعی2 ، سیده ام البنین سید رضایی3 ، شبنم طالبی* 4
1- مربی ، گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- مرکز تحقیقات بهداشت نظامی، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه االله (عج)، تهران، ایران
3- گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
4- گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ،medicine.med2002@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات بهداشت نظامی، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه االله (عج)، تهران، ایران
3- گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
4- گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ،
چکیده: (665 مشاهده)
زمینه و هدف: سرمادرمانی کاربرد سرما و یخ با اهداف بالینی است که معمولا در آسیب‌های حاد و ورزشکاران استفاده می‌شود. اگرچه این روش مزایایی دارد، اما می‌تواند تعادل را نیز مختل کند. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات اسپری سرما و کیسه‌یخ یعنوان روشهای سرمادرمانی بر تعادل ایستا و پویا در افراد سالم انجام‌شد.
روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای افراد بصورت تصادفی به دو گروه 34نفره تقسیم‌شدند. برای اعمال سرما در گروه اول، کیسه‌یخ به مدت 20دقیقه روی مچ‌پای غالب به‌صورت مستقیم بر روی پوست و در گروه دوم اسپری سرما به مدت 5 ثانیه به فاصله سی‌وپنج سانتی‌متر و زاویه سی‌درجه بر روی سطح بین مالئول‌ها اعمال شد. تست‌های تعادلی شامل Star Excursion Balance و Single Leg Test در سه‌جهت و همچنین اندازه‌گیری دمای پوست مچ‌پا برای شرکت‌کنندگان قبل از مداخله، بلافاصله، سی‌دقیقه و یک‌ساعت پس از کاربرد سرما انجام شد.
یافته‌ها: بلافاصله بعد از مداخله، میانگین دمای پوست مچ‌پا، نمره تست تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خارجی و مدت‌زمان ایستادن روی یک پا در گروه دریافت‌کننده اسپری سرما به‌طور معناداری بیشتر از گروه استفاده‌کننده از کیسه‌یخ بود (05/0>P)، اما در سایر زمان‌ها بین دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت. اختلاف میانگین‌های هر 5 متغیر در گروه کیسه‌یخ و دمای پوست مچ‌پا، نمره تست تعادل پویا در جهت قدامی و خلفی داخلی در گروه اسپری سرما بین زمان‌های مختلف از نظر آماری معنادار بود (001/0>P).
نتیجه‌گیری: استفاده از کیسه‌یخ باعث کاهش دمای مچ‌پا و اختلال در تعادل ایستا و پویا نسبت به اسپری سرد می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای افراد بصورت تصادفی به دو گروه 34نفره تقسیم‌شدند. برای اعمال سرما در گروه اول، کیسه‌یخ به مدت 20دقیقه روی مچ‌پای غالب به‌صورت مستقیم بر روی پوست و در گروه دوم اسپری سرما به مدت 5 ثانیه به فاصله سی‌وپنج سانتی‌متر و زاویه سی‌درجه بر روی سطح بین مالئول‌ها اعمال شد. تست‌های تعادلی شامل Star Excursion Balance و Single Leg Test در سه‌جهت و همچنین اندازه‌گیری دمای پوست مچ‌پا برای شرکت‌کنندگان قبل از مداخله، بلافاصله، سی‌دقیقه و یک‌ساعت پس از کاربرد سرما انجام شد.
یافته‌ها: بلافاصله بعد از مداخله، میانگین دمای پوست مچ‌پا، نمره تست تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خارجی و مدت‌زمان ایستادن روی یک پا در گروه دریافت‌کننده اسپری سرما به‌طور معناداری بیشتر از گروه استفاده‌کننده از کیسه‌یخ بود (05/0>P)، اما در سایر زمان‌ها بین دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت. اختلاف میانگین‌های هر 5 متغیر در گروه کیسه‌یخ و دمای پوست مچ‌پا، نمره تست تعادل پویا در جهت قدامی و خلفی داخلی در گروه اسپری سرما بین زمان‌های مختلف از نظر آماری معنادار بود (001/0>P).
نتیجه‌گیری: استفاده از کیسه‌یخ باعث کاهش دمای مچ‌پا و اختلال در تعادل ایستا و پویا نسبت به اسپری سرد می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |