جلد 18 -
جلد 18 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 14001509
Ethics code: IR.MUQ.REC.1401.077
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mouri S, Abedini Z, Khoramirad A. Investigation of Missed Nursing Care in Older Adults Hospitalized in the Emergency Departments of Hospitals in Qom, Iran. Qom Univ Med Sci J 2024; 18 : 2882.1
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3746-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3746-fa.html
موری سعیده، عابدینی زهرا، خرمی راد اشرف. بررسی مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته در سالمندان بستری در بخش اورژانس بیمارستان‌های دانشگاه علوم‌پزشکی قم در سال 1401. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1403; 18 ()
سعیده موری1 
، زهرا عابدینی* 2، اشرف خرمی راد1
، زهرا عابدینی* 2، اشرف خرمی راد1
1- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران. ،abediny1354@yahoo.com
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران. ،
متن کامل [PDF 3688 kb]
(165 دریافت)
| چکیده (HTML) (446 مشاهده)
متن کامل: (32 مشاهده)
مقدمه
در سال‌های اخیر موضوع و مسئله سالمندی به‌طور‌کلی تبدیل به یکی از موضوعات حساس شده است و سرعت سالمند شدن جمعیت نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. در طی فرایند سالمندی یک فرد سالم، به فردی با کاهش ظرفیت‌های فیزیولوژیک و افزایش احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها تبدیل می‌شود [1]. با رشد سریع جمعیت سالمندان، بروز مشکلات و وقوع فوریت‌های مراقبتی و درمانی نیز در حال افزایش است [2]. بخش اورژانس از مهم‌ترین مراکز ارائه خدمت به سالمندان است. اولین مکان بستری شدن سالمندان، بخش اورژانس بیمارستان‌هاست که بیش از 20 درصد پذیرش بیمارستان‌ها را تشکیل می‌دهد [2]. فقدان دانش کافی و عدم شناخت مشکلات سالمندان موجب نارسایی در انجام مراقبت‌ها توسط پرستاران در بخش اورژانس می‌شود. در طی 1 ماه پس از ترخیص سالمندان از مراکز اورژانس، 10 درصد و پس از 6 ماه، 44 درصد از سالمندان مجدداً پذیرش می‌شوند [3].
بدیهی است با افزایش وقوع وضعیت‌های اورژانسی در سالمندان، پاسخ‌گویی به نیازهای مراقبتی از اولویت‌های سلامت است [4]. بیمارستان‌ها باید خود را برای این مسئله چالش‌برانگیز آماده کنند. سالمندان زمان زیادی را در اورژانس می‌گذرانند و آمادگی بخش‌های اورژانس بر مراقبت سالمندان تأثیرگذار است [5]. از عوامل مهم در ارائه مراقبت‌های حیاتی در بخش اورژانس مدیریت این مراقبت‌هاست، به نوعی که تحت تأثیر عواملی چون شلوغی، ناکافی بودن کارکنان و محدودیت زمان قرار نگیرد.
وضعیت‌هایی نظیر شلوغی، وجود مراجعین از گروه‌های سنی مختلف و اولویت‌بندی نامناسب بیماران نظیر اولویت دادن به کودکان و جوانان بدحال، فقدان متخصصین سالمندی، عدم آگاهی و نگرش مثبت کارکنان در خصوص پدیده سالمندی و نامناسب بودن امکانات رفاهی برای سالمندان، سبب کاهش کیفیت مراقبت از سالمندان در اورژانس می‌شوند [6].
محیط مراقبت تحت تأثیر عواملی، مانند بالا بودن تعداد مسئولیت‌ها، محدودیت زمانی، ترافیک مراجعین و عدم نگرش مطلوب مراقبین پرستاری نیز قرار دارد و ممکن است برخی مراقبت‌ها حذف یا فراموش شودد. از مهم‌ترین این مراقبت‌ها، مراقبت پرستاری است.
مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته مفهومی جدید و شامل مراقبت هایی است که حذف و یا به تأخیر افتاده باشد. محدویت زمانی و تعدد وظایف یک پرستار سبب می‌شود مراقبت‌ها را اولویت‌بندی کرده و تصمیم‌گیری کند که چه مراقبتی را حذف یا در اولویت قرار دهد و در‌نتیجه برخی مراقبت‌ها از دست می‌روند [7]. جو بیمارستان و ترجیح پزشکان برای در اولویت قرار دادن بیماران جوان نسبت به سالمندان در اعمال جراحی یا اختصاص تخت‌های ICU می‌تواند الگوهایی در بیمارستان ایجاد کند که عملکرد پرستاران را تحت تأثیر خود قرار دهد. به‌طوری‌که پرستاران در شرایط بحرانی و اورژانسی و کمبود منابع، سایر بیماران را نسبت به سالمندان در اولویت قرار دهند.
در مدل مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته که توسط کالیش و همکاران در سال 2009 ارائه شد متغیرهای ساختاری خصوصیات بیمارستان، خصوصیات بخش، پیامدهای مرتبط با کارکنان و پیامدهای مرتبط با بیمار منظور شده است [8]. وی 3 حیطه کلی ارتباطات، منابع انسانی و مادی را دلیل از دست رفتن مراقبت بیان کرده است که شامل مواردی نظیر تعداد کم پرستاران، شلوغی بخش، تقسیم کار نامتعادل، در دسترس نبودن داروها در هنگام نیاز، تحویل نامناسب بیمار از شیفت یا بخش دیگر، عدم اجرای مراقبت‌های مورد‌نیاز توسط سایر تیم درمان، در دسترس نبودن تجهیزات در هنگام نیاز، در دسترس نبودن یا عدم حضور پرستار، پذیرش و ترخیص بیماران و غیره است. در بین عوامل مرتبط با مراقبت از‌دست‌رفته، بیشترین سهم را علل انسانی تشکیل داده است [9].
مطالعات درمورد مراقبت از‌دست‌رفته سالمندان در بخش اورژانس محدود است و نظر به اهمیت مراقبت از سالمندان و پیشگیری از عوارض مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته نیاز به تحقیقات گسترده‌تری وجود دارد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین مراقبت از‌دست‌رفته سالمندان بستری در بخش اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی قم در سال 1401 انجام شد.
مواد و روش‌ها
مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی‌مقطعی است. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم‌پزشکی قم در سال 1401 تشکیل می‌دادند. در این مطالعه، پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی قم و البرز از‌طریق نمونه‌گیری سهمیه‌ای وارد مطالعه شدند. سهمیه براساس نسبت تعداد پرستاران اورژانس هر مرکز به کل پرستاران اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی تعیین شد. پرستاران هر مرکز به روش در‌دسترس انتخاب شدند و نمونه‌گیری تا تکمیل سهمیه هر مرکز آموزشی‌درمانی ادامه یافت پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی قم به روش در‌دسترس وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود شامل، دارا بودن حداقل 3 ماه سابقه کار در بخش اورژانس، رضایت به مشارکت در پژوهش و دارا بودن مدرک کارشناسی و بالاتر بود. پس از دریافت معرفی‌نامه از معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم‌پزشکی قم و کسب اجازه از مسئولین بیمارستان، پرستاران بخش اورژانس که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند. پژوهشگر در 3 شیفت صبح، عصر و شب به بخش اورژانس مراجعه کرد و پس از توضیح اهداف مطالعه، نحوه تکمیل پرسش‌نامه‌ها، محرمانه بودن پاسخ‌ها و فرم رضایت کتبی آگاهانه، پرسش‌نامه‌ها را در اختیار نمونه‌ها قرار داد و پرسش‌نامه‌های تکمیل‌شده، در همان روز از واحدهای مورد‌پژوهش جمع‌آوری شد. مطالعه حاضر با تأیید کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی قم انجام شد.
ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و حرفه‌ای شامل سن، جنس، وضعیت تأهل، مدرک تحصیلی و سابقه کار پرسش‌نامه مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته بود که کالیش در سال 2009 طراحی کرد و دارای 24 آیتم است. برای هر‌یک از این گویه‌ها، 4 گزینه در قالب لیکرت طراحی شده است: به‌ندرت از دست می‌رود، نمره 1؛ گاهی اوقات از دست می‌رود؛ نمره 2؛ مرتباً از دست می‌رود، نمره 3 و از دست می‌رود، نمره 4 تعلق گرفت. بیشترین امتیاز فرد در این پرسش‌نامه 96 و کمترین آن 24 بود. نمره بالاتر نشان‌دهنده بالاتر بودن امکان از دست رفتن مراقبت بود [10]. روایی و پایایی این ابزار در مطالعه خواجویی و همکاران مورد تأیید قرار گرفته است [11]. در مطالعه کالیش و همکاران پایایی این ابزار به روش همسانی درونی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بالای 7/0 برآورد شد [10].
داده‌ها پس از جمع‌آوری، به نرم‌افزار SPSS نسخه 16 وارد شدند. از شاخص‌های آمار توصیفی شامل فراوانی و میانگین برای توصیف متغیرهای پژوهش استفاده شد. جهت نرمال بودن متغیرها از آزمون کلموگروف اسمیرنف استفاده شد. مقادیر 05/0>p به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
نتایج مطالعه نشان داد سن بیشتر پرستاران (42 درصد) بین 20 تا 30 سال بود. بوده است. بیشترین پرستاران مورد‌مطالعه، زن (58 درصد) و متأهل (55 درصد) بودند. سابقه کار بیشترآنان بین 3 ماه تا 10سال (64 درصد) بود (جدول شماره 1).
میانگین و انحراف معیارمراقبت از‌دست‌رفته از دیدگاه پرستاران 98/11±35/30 بود. یافته‌های این مطالعه نشان داد نمرات حاصل از پرسش‌نامه مراقبت پرستاری در حالت کلی بین 24 تا 96 است. در این تحقیق میانگین پاسخ آزمودنی‌ها حدود 35/30 است. یافته‌های این مطالعه نشان داد میانگین نمره پرستاران از مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته کمتر از حد متوسط بود.
یافته‌های مرتبط با مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته نشان داد میانگین کل و انحراف معیار مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته 98/11±35±/30 بوده است. به لحاظ فراوانی بالاترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته به‌ترتیب مربوط به نظارت بر غذا دادن به بیمار قبل از اینکه سرد شود (3/84 درصد)، اندازه‌گیری علائم حیاتی براساس دستور پزشک (77/55 درصد)، شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای مراقبت از بیمار (53 درصد) و ثبت کامل اطلاعات ضروری بیمار (3/51 درصد) بود. به لحاظ فراوانی پایین‌ترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته مربوط به مراقبت از زخم پوستی (3/7 درصد) بود (جدول شماره 2).
بحث
یافته‌های این مطالعه نشان داد میانگین نمره پرستاران از مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته کمتر از حد متوسط بود. به لحاظ فراوانی بالاترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته به ترتیب مربوط به نظارت بر غذا، ثبت علائم حیاتی و شرکت در کنفرانس‌ها بود. کیم و همکاران در کره جنوبی [12] و خواجویی و همکاران در ایران [13] بیشترین میانگین مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته را شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای مراقبت از بیمار گزارش کرده‌اند. کالیش و همکاران نیز دریافتند، به لحاظ فراوانی مراقبت از‌دست‌رفته، شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای مراقبت از بیمار بیشترین میانگین نمره را به خود اختصاص داده است [14-16].
نظر به اهمیت مراقبت از سالمندان به لحاظ ویژگی‌های جسمی، مصرف داروهای متعدد، عدم توانایی در مراقبت از خود و ابتلا به بیماری‌های مزمن، آموزش و توانمندسازی پرستاران در خصوص سالمندشناسی و شناخت ابعاد سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی آنان، کاربرد وسایل کمک‌حرکتی، داروشناسی سالمندی و راهبردهای ایمنی در مراقبت سالمندان ضروری است. این هدف با اجرای برنامه‌های آموزشی بین‌رشته‌ای مقدور خواهد بود. فراموشی مکرر در نظارت بر غذا خوردن فرد سالمند در زمان مناسب، اندازه‌گیری علائم حیاتی و شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای دلالت بر کمبود وقت پرستار برای برنامه‌ریزی و همکاری در مراقبت از سالمند دارد. همراستا با این یافته، جاروسوا و همکاران (2020) گزارش کردند بالاترین مراقبت ازدست رفته به ترتیب مربوط به آماده کردن غذای بیمار جهت سرو و حضور در کنفرانس‌های بین رشته‌ای بود [17]. این یافته در مطالعه چگینی و همکاران نیز گزارش شده است [18].
درمورد انتخاب گویه نظارت بر غذا دادن به بیمار قبل از اینکه سرد شود، به نظر می‌رسد فراموشی مراقبت‌هایی همچون نظارت بر غذای بیمار می‌تواند ناشی از کمبود نیروی پرستاری و کمک‌پرستار در بیمارستان‌ها باشد. همچنین عدم ثبت این‌چنین مراقبت‌هایی در هیچ بخشی از پرونده یا گزارش پرستاری و عدم بررسی آن توسط پرستاران حین تحویل شیفت، از دیگر علل فراموشی این مراقبت است.
اهمیت تغذیه در بهبود بیماری و ارتقای سلامت سالمندان ایجاب می‌کند که به محدودیت‌های تغذیه‌ای در سالمندان توجه شود. سالمندان به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای، ناتوانی و از دست رفتن ساختارهای گوارشی و عصبی در معرض اختلالات تغذیه‌ای و بی‌اشتهایی هستند. در حال حاضر، این مسئله در مراقبت‌های ثبت‌شده در پرونده بیماران از وظایف مورد تأکید پرستاران نیست. پیگیری و ثبت وضعیت تغذیه و مشکلات مربوط به آن در بهبود کیفیت مراقبت سالمندان و رضایت آنان مؤثر است.
به لحاظ فراوانی پایین‌ترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته مربوط به حمایت عاطفی از بیمار و خانواده بود. این یافته با مطالعه اسمیت و همکاران همراستا بود [19]. در تبیین حمایت عاطفی از بیمار و خانواده‌اش، از‌جمله اجزای جدایی‌ناپذیر مراقبت پرستاری، حمایت عاطفی مثبت از بیمار و خانواده‌اش، به‌ویژه در شرایط اورژانسی است. با‌توجه‌به اینکه در شرایط اورژانسی بیمار و خانواده‌اش به‌تازگی با یک بحران مواجه شده‌اند نیاز به حمایت عاطفی از‌طرف ارائه‌دهندگان خدمات سلامت دارند. از طرفی در این زمان بیشترین پرسنلی که در مرحله اول پذیرش در بیمارستان با بیمار و خانواده اش ارتباط دارد پرستار است.
محیط مراقبت در اورژانس نیز یکی از ویژگی‌های مطالعه حاضر است. مراقبت در سالمندان بستری در بخش اورژانس و فوریت در رسیدگی به وضعیت حیاتی آنان ایجاب می‌کند که اورژانس‌های خاص سالمندان در مراکز آموزشی درمانی تعبیه شود. کمپاگنا و همکاران در مطالعه‌ای برر وی پرستاران پروانه‌دار خانه‌های پرستاری ایتالیا دریافتند کمبود وقت پرستاران در ارائه مراقبت پرستاری و بار کاری سنگین پرستاران به‌عنوان بخشی از ویژگی‌های محیط مراقبتی با مراقبت‌های از‌دست‌رفته ارتباط معناداری دارد [20]. زلنیکوواو همکاران نیز در مطالعه‌ای در 9 بیمارستان جمهوری چک بر روی پرستاران دریافتند ارتباط معناداری بین ویژگی‌های محیط حرفه‌ای و مراقبت از‌دست‌رفته وجود دارد [21]. چندین مطالعه نشان دادند محیط عملی پرستاری بهتر به لحاظ شرایط و امکانات با کاهش میزان مراقبت فراموش‌شده ارتباط دارد [22، 23]. یافته‌های مطالعه نظام‌مند زائو و همکاران نیز ارتباط معکوس بین محیط حرفه‌ای و مراقبت فراموش‌شده را تایید کرد [24]. در تأیید این یافته، ناب و سیهوتا دریافتند ارتباط معناداری بین مراقبت فراموش‌شده و عوامل مرتبط با کار در پرستاران (کار کردن در شیفت روز)، عوامل سازمانی (تعداد کم تخت)، محیط کاری نامطلوب از‌نظر مدیریت، فرهنگ، کارگزینی و زمان مراقبت در خانه‌های سالمندان وجود دارد [25].
این یافته با مطالعه جونز و همکاران همسو است. جونز و همکاران نشان دادند فراوانی مراقبت از‌دست‌رفته با پیش‌نیازهای محیط پرستاری، مثل تعداد نیروی پرستاری و کمبود منابع و تجهیزات ارتباط دارد. این یافته شواهدی بر سایر گزارشات مرتبط در این رابطه اضافه می‌کند که منابع در دسترس پرستاران، مثل تجهیزات و اقلام مصرفی می‌توانند در انجام مراقبت‌های پرستاری، مثل مراقبت از دهان به کارگرفته شود و موجب کاهش فراوانی مراقبت فراموش‌شده شود. نیروی انسانی بیشتر نیز جهت اطمینان از کاهش مراقبت از‌دست‌رفته می‌تواند ضروری باشد [26].
نتیجه‌گیری
برای مراقبت بهینه و کاهش مراقبت‌های از‌دست‌رفته پرستاری از سالمندان در بخش‌های اورژانس، بیمارستان‌ها نیازمند ارتقای برنامه‌های آموزشی بین‌رشته‌ای در کارکنان پرستاری و شناخت ویژگی‌های سالمندان و نحوه مراقبت تخصصی از آنان هستند. پیگیری و ثبت وضعیت تغذیه‌ای و حمایت سالمندان باید در فهرست مراقبت‌های مهم اورژانس قرار گیرد. در نظر گرفتن اورژانس‌های خاص مراقبت از سالمندان با کادر مراقبتی مجرب و متخصص از ملزومات مدیریت اورژانس سالمندان است.
از محدودیت‌های پژوهش می‌توان به حجم کاری زیاد پرستاران و کمبود وقت برای پر کردن پرسش‌نامه اشاره کرد که ممکن است منجر به کم‌دقتی در کامل کردن پرسش‌نامه شده باشد. علاوه‌بر‌این شرایط روانی و میزان انگیزش پرستاران و تمایل و دقت آن‌ها در پاسخ به سؤالات، ممکن است درنتایج تأثیرگذار باشد. انجام مطالعه در تفاوت‌های حجم کاری و کیفیت ساختاری و عملکردی در این بخش اورژانس با سایر بخش‌ها ممکن است در تعمیم‌پذیری نتایج تأثیرگذار باشد. در این پژوهش برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه استفاده شده است. پیشنهاد می‌شود در مطالعات آینده از روش‌های تحقیق کیفی برای ارزیابی بیشتر مراقبت‌های از‌دست‌رفته در سالمندان بستری در اورژانس استفاده شود.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
مطالعه حاضر منتج از طرح پژوهشی با کد 14001509 و کد اخلاقIR.MUQ.RES.1401.077 در معاونت پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات درمانی قم تصویب شده است.
حامی مالی
مطالعه حاضر با حمایت مالی معاونت پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات درمانی قم انجام شده است.
مشارکت نویسندگان
همه نویسندگان در جمع‌آوری داده‌ها و تهیه مقاله مشارکت داشتند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از معاون محترم پژوهشی و کارشناسان پژوهش دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات درمانی قم قدردانی می‌شود.
در سال‌های اخیر موضوع و مسئله سالمندی به‌طور‌کلی تبدیل به یکی از موضوعات حساس شده است و سرعت سالمند شدن جمعیت نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. در طی فرایند سالمندی یک فرد سالم، به فردی با کاهش ظرفیت‌های فیزیولوژیک و افزایش احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها تبدیل می‌شود [1]. با رشد سریع جمعیت سالمندان، بروز مشکلات و وقوع فوریت‌های مراقبتی و درمانی نیز در حال افزایش است [2]. بخش اورژانس از مهم‌ترین مراکز ارائه خدمت به سالمندان است. اولین مکان بستری شدن سالمندان، بخش اورژانس بیمارستان‌هاست که بیش از 20 درصد پذیرش بیمارستان‌ها را تشکیل می‌دهد [2]. فقدان دانش کافی و عدم شناخت مشکلات سالمندان موجب نارسایی در انجام مراقبت‌ها توسط پرستاران در بخش اورژانس می‌شود. در طی 1 ماه پس از ترخیص سالمندان از مراکز اورژانس، 10 درصد و پس از 6 ماه، 44 درصد از سالمندان مجدداً پذیرش می‌شوند [3].
بدیهی است با افزایش وقوع وضعیت‌های اورژانسی در سالمندان، پاسخ‌گویی به نیازهای مراقبتی از اولویت‌های سلامت است [4]. بیمارستان‌ها باید خود را برای این مسئله چالش‌برانگیز آماده کنند. سالمندان زمان زیادی را در اورژانس می‌گذرانند و آمادگی بخش‌های اورژانس بر مراقبت سالمندان تأثیرگذار است [5]. از عوامل مهم در ارائه مراقبت‌های حیاتی در بخش اورژانس مدیریت این مراقبت‌هاست، به نوعی که تحت تأثیر عواملی چون شلوغی، ناکافی بودن کارکنان و محدودیت زمان قرار نگیرد.
وضعیت‌هایی نظیر شلوغی، وجود مراجعین از گروه‌های سنی مختلف و اولویت‌بندی نامناسب بیماران نظیر اولویت دادن به کودکان و جوانان بدحال، فقدان متخصصین سالمندی، عدم آگاهی و نگرش مثبت کارکنان در خصوص پدیده سالمندی و نامناسب بودن امکانات رفاهی برای سالمندان، سبب کاهش کیفیت مراقبت از سالمندان در اورژانس می‌شوند [6].
محیط مراقبت تحت تأثیر عواملی، مانند بالا بودن تعداد مسئولیت‌ها، محدودیت زمانی، ترافیک مراجعین و عدم نگرش مطلوب مراقبین پرستاری نیز قرار دارد و ممکن است برخی مراقبت‌ها حذف یا فراموش شودد. از مهم‌ترین این مراقبت‌ها، مراقبت پرستاری است.
مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته مفهومی جدید و شامل مراقبت هایی است که حذف و یا به تأخیر افتاده باشد. محدویت زمانی و تعدد وظایف یک پرستار سبب می‌شود مراقبت‌ها را اولویت‌بندی کرده و تصمیم‌گیری کند که چه مراقبتی را حذف یا در اولویت قرار دهد و در‌نتیجه برخی مراقبت‌ها از دست می‌روند [7]. جو بیمارستان و ترجیح پزشکان برای در اولویت قرار دادن بیماران جوان نسبت به سالمندان در اعمال جراحی یا اختصاص تخت‌های ICU می‌تواند الگوهایی در بیمارستان ایجاد کند که عملکرد پرستاران را تحت تأثیر خود قرار دهد. به‌طوری‌که پرستاران در شرایط بحرانی و اورژانسی و کمبود منابع، سایر بیماران را نسبت به سالمندان در اولویت قرار دهند.
در مدل مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته که توسط کالیش و همکاران در سال 2009 ارائه شد متغیرهای ساختاری خصوصیات بیمارستان، خصوصیات بخش، پیامدهای مرتبط با کارکنان و پیامدهای مرتبط با بیمار منظور شده است [8]. وی 3 حیطه کلی ارتباطات، منابع انسانی و مادی را دلیل از دست رفتن مراقبت بیان کرده است که شامل مواردی نظیر تعداد کم پرستاران، شلوغی بخش، تقسیم کار نامتعادل، در دسترس نبودن داروها در هنگام نیاز، تحویل نامناسب بیمار از شیفت یا بخش دیگر، عدم اجرای مراقبت‌های مورد‌نیاز توسط سایر تیم درمان، در دسترس نبودن تجهیزات در هنگام نیاز، در دسترس نبودن یا عدم حضور پرستار، پذیرش و ترخیص بیماران و غیره است. در بین عوامل مرتبط با مراقبت از‌دست‌رفته، بیشترین سهم را علل انسانی تشکیل داده است [9].
مطالعات درمورد مراقبت از‌دست‌رفته سالمندان در بخش اورژانس محدود است و نظر به اهمیت مراقبت از سالمندان و پیشگیری از عوارض مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته نیاز به تحقیقات گسترده‌تری وجود دارد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین مراقبت از‌دست‌رفته سالمندان بستری در بخش اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی قم در سال 1401 انجام شد.
مواد و روش‌ها
مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی‌مقطعی است. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم‌پزشکی قم در سال 1401 تشکیل می‌دادند. در این مطالعه، پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی قم و البرز از‌طریق نمونه‌گیری سهمیه‌ای وارد مطالعه شدند. سهمیه براساس نسبت تعداد پرستاران اورژانس هر مرکز به کل پرستاران اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی تعیین شد. پرستاران هر مرکز به روش در‌دسترس انتخاب شدند و نمونه‌گیری تا تکمیل سهمیه هر مرکز آموزشی‌درمانی ادامه یافت پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی‌درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی قم به روش در‌دسترس وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود شامل، دارا بودن حداقل 3 ماه سابقه کار در بخش اورژانس، رضایت به مشارکت در پژوهش و دارا بودن مدرک کارشناسی و بالاتر بود. پس از دریافت معرفی‌نامه از معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم‌پزشکی قم و کسب اجازه از مسئولین بیمارستان، پرستاران بخش اورژانس که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند. پژوهشگر در 3 شیفت صبح، عصر و شب به بخش اورژانس مراجعه کرد و پس از توضیح اهداف مطالعه، نحوه تکمیل پرسش‌نامه‌ها، محرمانه بودن پاسخ‌ها و فرم رضایت کتبی آگاهانه، پرسش‌نامه‌ها را در اختیار نمونه‌ها قرار داد و پرسش‌نامه‌های تکمیل‌شده، در همان روز از واحدهای مورد‌پژوهش جمع‌آوری شد. مطالعه حاضر با تأیید کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی قم انجام شد.
ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و حرفه‌ای شامل سن، جنس، وضعیت تأهل، مدرک تحصیلی و سابقه کار پرسش‌نامه مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته بود که کالیش در سال 2009 طراحی کرد و دارای 24 آیتم است. برای هر‌یک از این گویه‌ها، 4 گزینه در قالب لیکرت طراحی شده است: به‌ندرت از دست می‌رود، نمره 1؛ گاهی اوقات از دست می‌رود؛ نمره 2؛ مرتباً از دست می‌رود، نمره 3 و از دست می‌رود، نمره 4 تعلق گرفت. بیشترین امتیاز فرد در این پرسش‌نامه 96 و کمترین آن 24 بود. نمره بالاتر نشان‌دهنده بالاتر بودن امکان از دست رفتن مراقبت بود [10]. روایی و پایایی این ابزار در مطالعه خواجویی و همکاران مورد تأیید قرار گرفته است [11]. در مطالعه کالیش و همکاران پایایی این ابزار به روش همسانی درونی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بالای 7/0 برآورد شد [10].
داده‌ها پس از جمع‌آوری، به نرم‌افزار SPSS نسخه 16 وارد شدند. از شاخص‌های آمار توصیفی شامل فراوانی و میانگین برای توصیف متغیرهای پژوهش استفاده شد. جهت نرمال بودن متغیرها از آزمون کلموگروف اسمیرنف استفاده شد. مقادیر 05/0>p به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
نتایج مطالعه نشان داد سن بیشتر پرستاران (42 درصد) بین 20 تا 30 سال بود. بوده است. بیشترین پرستاران مورد‌مطالعه، زن (58 درصد) و متأهل (55 درصد) بودند. سابقه کار بیشترآنان بین 3 ماه تا 10سال (64 درصد) بود (جدول شماره 1).
میانگین و انحراف معیارمراقبت از‌دست‌رفته از دیدگاه پرستاران 98/11±35/30 بود. یافته‌های این مطالعه نشان داد نمرات حاصل از پرسش‌نامه مراقبت پرستاری در حالت کلی بین 24 تا 96 است. در این تحقیق میانگین پاسخ آزمودنی‌ها حدود 35/30 است. یافته‌های این مطالعه نشان داد میانگین نمره پرستاران از مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته کمتر از حد متوسط بود.
یافته‌های مرتبط با مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته نشان داد میانگین کل و انحراف معیار مراقبت‌های پرستاری از‌دست‌رفته 98/11±35±/30 بوده است. به لحاظ فراوانی بالاترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته به‌ترتیب مربوط به نظارت بر غذا دادن به بیمار قبل از اینکه سرد شود (3/84 درصد)، اندازه‌گیری علائم حیاتی براساس دستور پزشک (77/55 درصد)، شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای مراقبت از بیمار (53 درصد) و ثبت کامل اطلاعات ضروری بیمار (3/51 درصد) بود. به لحاظ فراوانی پایین‌ترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته مربوط به مراقبت از زخم پوستی (3/7 درصد) بود (جدول شماره 2).
بحث
یافته‌های این مطالعه نشان داد میانگین نمره پرستاران از مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته کمتر از حد متوسط بود. به لحاظ فراوانی بالاترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته به ترتیب مربوط به نظارت بر غذا، ثبت علائم حیاتی و شرکت در کنفرانس‌ها بود. کیم و همکاران در کره جنوبی [12] و خواجویی و همکاران در ایران [13] بیشترین میانگین مراقبت پرستاری از‌دست‌رفته را شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای مراقبت از بیمار گزارش کرده‌اند. کالیش و همکاران نیز دریافتند، به لحاظ فراوانی مراقبت از‌دست‌رفته، شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای مراقبت از بیمار بیشترین میانگین نمره را به خود اختصاص داده است [14-16].
نظر به اهمیت مراقبت از سالمندان به لحاظ ویژگی‌های جسمی، مصرف داروهای متعدد، عدم توانایی در مراقبت از خود و ابتلا به بیماری‌های مزمن، آموزش و توانمندسازی پرستاران در خصوص سالمندشناسی و شناخت ابعاد سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی آنان، کاربرد وسایل کمک‌حرکتی، داروشناسی سالمندی و راهبردهای ایمنی در مراقبت سالمندان ضروری است. این هدف با اجرای برنامه‌های آموزشی بین‌رشته‌ای مقدور خواهد بود. فراموشی مکرر در نظارت بر غذا خوردن فرد سالمند در زمان مناسب، اندازه‌گیری علائم حیاتی و شرکت در کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای دلالت بر کمبود وقت پرستار برای برنامه‌ریزی و همکاری در مراقبت از سالمند دارد. همراستا با این یافته، جاروسوا و همکاران (2020) گزارش کردند بالاترین مراقبت ازدست رفته به ترتیب مربوط به آماده کردن غذای بیمار جهت سرو و حضور در کنفرانس‌های بین رشته‌ای بود [17]. این یافته در مطالعه چگینی و همکاران نیز گزارش شده است [18].
درمورد انتخاب گویه نظارت بر غذا دادن به بیمار قبل از اینکه سرد شود، به نظر می‌رسد فراموشی مراقبت‌هایی همچون نظارت بر غذای بیمار می‌تواند ناشی از کمبود نیروی پرستاری و کمک‌پرستار در بیمارستان‌ها باشد. همچنین عدم ثبت این‌چنین مراقبت‌هایی در هیچ بخشی از پرونده یا گزارش پرستاری و عدم بررسی آن توسط پرستاران حین تحویل شیفت، از دیگر علل فراموشی این مراقبت است.
اهمیت تغذیه در بهبود بیماری و ارتقای سلامت سالمندان ایجاب می‌کند که به محدودیت‌های تغذیه‌ای در سالمندان توجه شود. سالمندان به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای، ناتوانی و از دست رفتن ساختارهای گوارشی و عصبی در معرض اختلالات تغذیه‌ای و بی‌اشتهایی هستند. در حال حاضر، این مسئله در مراقبت‌های ثبت‌شده در پرونده بیماران از وظایف مورد تأکید پرستاران نیست. پیگیری و ثبت وضعیت تغذیه و مشکلات مربوط به آن در بهبود کیفیت مراقبت سالمندان و رضایت آنان مؤثر است.
به لحاظ فراوانی پایین‌ترین میزان مراقبت از‌دست‌رفته مربوط به حمایت عاطفی از بیمار و خانواده بود. این یافته با مطالعه اسمیت و همکاران همراستا بود [19]. در تبیین حمایت عاطفی از بیمار و خانواده‌اش، از‌جمله اجزای جدایی‌ناپذیر مراقبت پرستاری، حمایت عاطفی مثبت از بیمار و خانواده‌اش، به‌ویژه در شرایط اورژانسی است. با‌توجه‌به اینکه در شرایط اورژانسی بیمار و خانواده‌اش به‌تازگی با یک بحران مواجه شده‌اند نیاز به حمایت عاطفی از‌طرف ارائه‌دهندگان خدمات سلامت دارند. از طرفی در این زمان بیشترین پرسنلی که در مرحله اول پذیرش در بیمارستان با بیمار و خانواده اش ارتباط دارد پرستار است.
محیط مراقبت در اورژانس نیز یکی از ویژگی‌های مطالعه حاضر است. مراقبت در سالمندان بستری در بخش اورژانس و فوریت در رسیدگی به وضعیت حیاتی آنان ایجاب می‌کند که اورژانس‌های خاص سالمندان در مراکز آموزشی درمانی تعبیه شود. کمپاگنا و همکاران در مطالعه‌ای برر وی پرستاران پروانه‌دار خانه‌های پرستاری ایتالیا دریافتند کمبود وقت پرستاران در ارائه مراقبت پرستاری و بار کاری سنگین پرستاران به‌عنوان بخشی از ویژگی‌های محیط مراقبتی با مراقبت‌های از‌دست‌رفته ارتباط معناداری دارد [20]. زلنیکوواو همکاران نیز در مطالعه‌ای در 9 بیمارستان جمهوری چک بر روی پرستاران دریافتند ارتباط معناداری بین ویژگی‌های محیط حرفه‌ای و مراقبت از‌دست‌رفته وجود دارد [21]. چندین مطالعه نشان دادند محیط عملی پرستاری بهتر به لحاظ شرایط و امکانات با کاهش میزان مراقبت فراموش‌شده ارتباط دارد [22، 23]. یافته‌های مطالعه نظام‌مند زائو و همکاران نیز ارتباط معکوس بین محیط حرفه‌ای و مراقبت فراموش‌شده را تایید کرد [24]. در تأیید این یافته، ناب و سیهوتا دریافتند ارتباط معناداری بین مراقبت فراموش‌شده و عوامل مرتبط با کار در پرستاران (کار کردن در شیفت روز)، عوامل سازمانی (تعداد کم تخت)، محیط کاری نامطلوب از‌نظر مدیریت، فرهنگ، کارگزینی و زمان مراقبت در خانه‌های سالمندان وجود دارد [25].
این یافته با مطالعه جونز و همکاران همسو است. جونز و همکاران نشان دادند فراوانی مراقبت از‌دست‌رفته با پیش‌نیازهای محیط پرستاری، مثل تعداد نیروی پرستاری و کمبود منابع و تجهیزات ارتباط دارد. این یافته شواهدی بر سایر گزارشات مرتبط در این رابطه اضافه می‌کند که منابع در دسترس پرستاران، مثل تجهیزات و اقلام مصرفی می‌توانند در انجام مراقبت‌های پرستاری، مثل مراقبت از دهان به کارگرفته شود و موجب کاهش فراوانی مراقبت فراموش‌شده شود. نیروی انسانی بیشتر نیز جهت اطمینان از کاهش مراقبت از‌دست‌رفته می‌تواند ضروری باشد [26].
نتیجه‌گیری
برای مراقبت بهینه و کاهش مراقبت‌های از‌دست‌رفته پرستاری از سالمندان در بخش‌های اورژانس، بیمارستان‌ها نیازمند ارتقای برنامه‌های آموزشی بین‌رشته‌ای در کارکنان پرستاری و شناخت ویژگی‌های سالمندان و نحوه مراقبت تخصصی از آنان هستند. پیگیری و ثبت وضعیت تغذیه‌ای و حمایت سالمندان باید در فهرست مراقبت‌های مهم اورژانس قرار گیرد. در نظر گرفتن اورژانس‌های خاص مراقبت از سالمندان با کادر مراقبتی مجرب و متخصص از ملزومات مدیریت اورژانس سالمندان است.
از محدودیت‌های پژوهش می‌توان به حجم کاری زیاد پرستاران و کمبود وقت برای پر کردن پرسش‌نامه اشاره کرد که ممکن است منجر به کم‌دقتی در کامل کردن پرسش‌نامه شده باشد. علاوه‌بر‌این شرایط روانی و میزان انگیزش پرستاران و تمایل و دقت آن‌ها در پاسخ به سؤالات، ممکن است درنتایج تأثیرگذار باشد. انجام مطالعه در تفاوت‌های حجم کاری و کیفیت ساختاری و عملکردی در این بخش اورژانس با سایر بخش‌ها ممکن است در تعمیم‌پذیری نتایج تأثیرگذار باشد. در این پژوهش برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه استفاده شده است. پیشنهاد می‌شود در مطالعات آینده از روش‌های تحقیق کیفی برای ارزیابی بیشتر مراقبت‌های از‌دست‌رفته در سالمندان بستری در اورژانس استفاده شود.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
مطالعه حاضر منتج از طرح پژوهشی با کد 14001509 و کد اخلاقIR.MUQ.RES.1401.077 در معاونت پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات درمانی قم تصویب شده است.
حامی مالی
مطالعه حاضر با حمایت مالی معاونت پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات درمانی قم انجام شده است.
مشارکت نویسندگان
همه نویسندگان در جمع‌آوری داده‌ها و تهیه مقاله مشارکت داشتند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از معاون محترم پژوهشی و کارشناسان پژوهش دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات درمانی قم قدردانی می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری-جراحی-ویژه-کودکان
دریافت: 1402/3/1 | پذیرش: 1403/6/24 | انتشار: 1403/2/10
دریافت: 1402/3/1 | پذیرش: 1403/6/24 | انتشار: 1403/2/10
فهرست منابع
1. Zarei F, Mohammadi M, Aboozade Gatabi K, Ghanbari Moghaddam A. General health and its related factors among elderly in sabzevar 2016. J Gerontol. 2017; 2(3):26-33. [DOI:10.29252/joge.2.2.26] [DOI:10.29252/joge.2.2.26]
2. Khankeh HR, Mohammadi R, Ahmadi F, Maddah SSB, Ranjbar M, Khodaei MR. [Management of health care services at time of natural disasters (Persian)]. Arch Rehabil. 2006; 7(2):49-55. [Link]
3. Salvi F, Morichi V, Grilli A, Lancioni L, Spazzafumo L, Polonara S, et al. Screening for frailty in elderly emergency department patients by using the identification of seniors at risk (ISAR). J Nutr Health Aging. 2012; 16(4):313-8. [DOI:10.1007/s12603-011-0155-9] [DOI:10.1007/s12603-011-0155-9]
4. Mirhaghi AH, Roudbari M. [A survey on knowledge level of the nurses about hospital triage (Persian)]. Iran J Crit Care Nurs. 2011; 3(4):165-70. [Link]
5. Paulo de Almeida Tavares J, Leite da Silva A, Sá-Couto P, Boltz M, Capezuti E. Validation of geriatric care environment scale in portuguese nurses. Curr Gerontol Geriatr Res. 2013; 2013:1-9. [DOI:10.1155/2013/426596] [DOI:10.1155/2013/426596]
6. Banerjee J, Conroy S, Cooke MW. Quality care for older people with urgent and emergency care needs in UK emergency departments. Emerg Med J. 2013, 30(9):699-700. [DOI:10.1136/emermed-2012-202080] [DOI:10.1136/emermed-2012-202080]
7. Knowles E, Mason S, Colwell B. An initiative to provide emergency healthcare for older people in the community: The impact on carers. Emerg Med J. 2011; 28(4):316-9. [DOI:10.1136/emj.2009.084616] [DOI:10.1136/emj.2009.084616]
8. John ME, Mgbekem MA, Nsemo AD, Maxwell GI. Missed nursing care, patient outcomes and care outcomes in selected hospitals in Southern Nigeria. J Nurs Healthc. 2016; 1(2):1-5. [DOI:10.33140/JNH/01/02/00011] [DOI:10.33140/JNH/01/02/00011]
9. Kalisch BJ, Landstrom GL, Hinshaw AS. Missed nursing care: A concept analysis. J Adv Nurs. 2009; 65(7):1509-17. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2009.05027.x] [DOI:10.1111/j.1365-2648.2009.05027.x]
10. Chaboyer W, Harbeck E, Lee BO, Grealish L. Missed nursing care: An overview of reviews. Kaohsiung J Med Sci. 2021; 37(2):82-91. [DOI:10.1002/kjm2.12308] [DOI:10.1002/kjm2.12308]
11. Kalisch BJ, Tschannen D, Lee KH. Missed nursing care, staffing, and patient falls. J Nurs Care Qual. 2012; 27(1):6-12. [DOI:10.1097/NCQ.0b013e318225aa23] [DOI:10.1097/NCQ.0b013e318225aa23]
12. Kim KJ, Yoo MS, Seo EJ. Exploring the influence of nursing work environment and patient safety culture on missed nursing care in Korea. Asian Nurs Res. 2018; 12(2):121-6. [DOI:10.1016/j.anr.2018.04.003] [DOI:10.1016/j.anr.2018.04.003]
13. Khajooee R, Bagherian B, Dehghan M, Azizzadeh Forouzi M. [Missed nursing care and its related factors from the points of view of nurses affiliated to Kerman University of Medical Sciences in 2017 (Persian)]. Hayat. 2019; 25(1):11-24. [Link]
14. Khajooee R, Balvardi M, Forouzi MA. missed nursing care and related factors during Covid-19 pandemic: A study in southeast Iran. Int J Afr Nurs Sci. 2023; 19:100640. [DOI:10.1016/j.ijans.2023.100640] [DOI:10.1016/j.ijans.2023.100640]
15. Kalisch BJ, Lee KH. Missed nursing care: Magnet versus non-Magnet hospitals. Nurs Outlook. 2012; 60(5):e32-9.[DOI:10.1016/j.outlook.2012.04.006] [DOI:10.1016/j.outlook.2012.04.006]
16. Kalisch BJ, Tschannen D, Lee H, Friese CR. Hospital variation in missed nursing care. Am J Med Qual. 2011; 26(4):291-9. [DOI:10.1177/1062860610395929] [DOI:10.1177/1062860610395929]
17. Jarošová D, Gurková E, Zeleníková R, Plevová I, Janíková E. Hospital and unit variables of missed nursing care in acute care hospitals: A cross‐sectional study. J Clin Nurs. 2021; 30(7-8):1099-110. [DOI:10.1111/jocn.15655] [DOI:10.1111/jocn.15655]
18. Chegini Z, Jafari‐Koshki T, Kheiri M, Behforoz A, Aliyari S, Mitra U, et al. Missed nursing care and related factors in Iranian hospitals: A cross‐sectional survey. J Nurs Manag. 2020; 28(8):2205-15. [DOI:10.1111/jonm.13055] [DOI:10.1111/jonm.13055]
19. Smith JG, Morin KH, Wallace LE, Lake ET. Association of the nurse work environment, collective efficacy, and missed care. West J Nurs Res. 2018; 40(6):779-98. [DOI:10.1177/0193945917734159] [DOI:10.1177/0193945917734159]
20. Campagna S, Conti A, Clari M, Basso I, Sciannameo V, Di Giulio P, et al. Factors associated with missed nursing care in nursing homes: A multicentre cross-sectional study. Int J Health Policy Manag. 2021; 11(8):1-8. [DOI:10.34172/ijhpm.2021.23] [DOI:10.34172/ijhpm.2021.23]
21. Zeleníková R, Jarošová D, Plevová I, Janíková E. Nurses' perceptions of professional practice environment and its relation to missed nursing care and nurse satisfaction. Int J Environ Res Public Health. 2020; 17(11):3805. [DOI:10.3390/ijerph17113805] [PMID] [DOI:10.3390/ijerph17113805]
22. Park SH, Hanchett M, Ma C. Practice environment characteristics associated with missed nursing care. J Nurs Scholarsh. 2018; 50(6):722-30. [DOI:10.1111/jnu.12434] [DOI:10.1111/jnu.12434]
23. Zúñiga F, Ausserhofer D, Hamers JP, Engberg S, Simon M, Schwendimann R. The relationship of staffing and work environment with implicit rationing of nursing care in Swiss nursing homes-a cross-sectional study. Int J Nurs Stud. 2015; 52(9):1463-74. [DOI:10.1016/j.ijnurstu.2015.05.005] [DOI:10.1016/j.ijnurstu.2015.05.005]
24. Zhao Y, Ma D, Wan Z, Sun D, Li H, Sun J. Associations between work environment and implicit rationing of nursing care: A systematic review. J Nurs Manag. 2020; 28(8):1841-50. [DOI:10.1111/jonm.12895] [DOI:10.1111/jonm.12895]
25. Knopp‐Sihota JA, Niehaus L, Squires JE, Norton PG, Estabrooks CA. Factors associated with rushed and missed resident care in western C anadian nursing homes: A cross‐sectional survey of health care aides. J Clin Nurs. 2015; 24(19-20):2815-25. [DOI:10.1111/jocn.12887] [DOI:10.1111/jocn.12887]
26. Jones TL, Hamilton P, Murry N. Unfinished nursing care, missed care, and implicitly rationed care: State of the science review. Int J Nurs Stud. 2015; 52(6):1121-37. [PMID] [DOI:10.1016/j.ijnurstu.2015.02.012]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
