مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: تجمع اکسی‌آنیون سمی تلوریت پتاسیم که در اثر فعالیت‌های صنعتی در محیط افزایش یافته است باعث بروز عوارضی همچون تحریک پوست، درماتیتیس، بی‌اشتهایی، لرزش، تهوع، استفراغ، تحریک سیستم عصبی، تشنج و ایست تنفسی در انسان می‌شود. این پژوهش با هدف جداسازی باکتری‌های مقاوم به تلوریت، تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد (MIC) و بررسی احیای زیستی تلوریت پتاسیم در سویه‌ها انجام شد. روش بررسی: از 84 سویه مقاوم جداشده از پساب،MIC  تلوریت پتاسیم با روش رقت در آگار سنجیده شد. سویه QWTm 6 با تحمل غلظتی از تلوریت به میزان µg/ml6684، به‌عنوان سویه برتر انتخاب شد. تحمل این میزان تلوریت تاکنون گزارش نشده است. یافته‌ها: با بررسی صفات بیوشیمیایی، فنوتیپی و فیزیولوژی؛ سویه QWTm 6 به‌طور اولیه در جنس استافیلوکوکوس قرار گرفت. با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتریک و معرف DDTC (A 340nm & سدیم دی اتیل دی تیوکاربامات تری هیدرات)، بیشترین میزان حذف در مدت 24 ساعت در غلظتmM 4/0 تلوریت پتاسیم مشاهده شد. سویه فوق توانایی بالایی در حذف اکسی‌آنیون سمی تلوریت در محدوده وسیعی از عوامل مانند (11-5)=pH، دما (°C50-15)، دورهمزن (50، 100، 150 و rpm200)، تراکم‌های مختلف اکسی‌آنیون (mM1-04/0) و درصد‌های مختلف NaCl (20%-0) نشان داد. همچنین این سویه به پنی‌سیلین، سفکسیم، تتراسیکلین، کلرامفنیکل، استرپتومایسین، نئومایسین، اریترومایسین، جنتامایسین، کانامایسین، نورفلوکساسین و سیپروفلوکساسین مقاوم بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سویه QWTm 6 به‌علت توانایی حذف و احیای بالای تلوریت پتاسیم می‌تواند به‌عنوان سویه مناسب در پاک‌سازی زیستی در مجامع بین‌المللی مطرح شود.