مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: پروبیوتیک‌ها میکروارگانیزم‌های زنده‌ای هستند که اگر به میزان کافی تجویز شوند، اثرات مفیدی بر میزبان دارند. پروبیوتیک‌ها با پیشگیری از اثرات تضعیف‌کننده سیستم ایمنی، احتمال ابتلا به بیماری‌ را در مصرف‌کنندگان کاهش می‌دهند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مکمل‌ پروبیوتیک بر پاسخ ایمنی مردان ورزشکار، قبل و بعد از فعالیت وامانده‌ساز انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه دو سوکور، 16 داوطلب مرد ورزشکار در محدوده سنی 25-19 سال به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی و دارونما قرار گرفتند. افراد گروه تجربی و گروه دارونما روزانه به ترتیب 2 عدد کپسول پروبیوتیک یا دارونما را به مدت 30 روز مصرف کردند. نمونه‌های خون شرکت‌کنندگان در شروع مطالعه و د ر روز سی‌ام مکمل‌‌دهی، جمع‌آوری و مقدار لمفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها، گرانولوسیت‌ها، CRP سرمی و IgA سرم ‌اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از روش سنجش‌های تکراری و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مصرف مکمل پروبیوتیک در سطوح استراحتی، در مقایسه بین گروه و درون‌گروهی تنها در سطوح مونوسیت‌ها نسبت به سطح پایه تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0 p< ). همچنین بعد از فعالیت وامانده‌ساز، در گروه پروبیوتیک در مقایسه با سطوح پایه، سطوح مونوسیت‌ها، گرانولوسیت‌ها و لمفوسیت‌ها از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری مشاهده شد . در مقایسه تغییرات بین گروه پروبیوتیک و دارونما نیز تنها در سطوح مونوسیت، تفاوت معنی‌دار بود (05/0 p< ). سایر متغیرها از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری : نتایج این مطالعه نشان داد مصرف پروبیوتیک در پی فعالیت وامانده‌ساز می‌تواند در افزایش فاکتورهای لمفوسیت، مونوسیت و گرانولوسیت اثر داشته باشد، لذا به‌نظر می‌رسد پروبیوتیک‌ها در توسعه ایمنی بدن نقش دارند.