مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: تجربه اضطراب از سوی دانشجویان، اثرات منفی بر عملکرد آنها در دوران تحصیل دارد. در این راستا، در سالهای اخیر محققان و روانشناسان تلاش‌های فزاینده‌ای، در جهت فهم، اتیولوژی و اثرات گسترده اختلال اضطراب اجتماعی کرده‌اند. این پژوهش با هدف تعیین همبستگی ابراز وجود، بهزیستی روانشناختی و پرخاشگری با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی، ‌واحد تبریز صورت گرفت.  روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی روی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی، ‌واحد تبریز در سال تحصیلی 1393-1392 انجام شد. از این تعداد، 346 نفر با استفاده از برآورد جدول Morgan و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ابراز وجود Herzberg، بهزیستی روانشناختی Ryff، پرخاشگری B‏uss  و  Perryو اضطراب اجتماعی Watson و Friend استفاده شد. داده‌ها به کمک روش‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه بین اضطراب اجتماعی با ابراز وجود و بهزیستی روانشناختی، همبستگی منفی و معنی‌دار و با پرخاشگری، همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود داشت (01/0p<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد پرخاشگری، بهزیستی روانشناختی و ابراز وجود؛ توان پیش‌بینی معنی‌دار اضطراب اجتماعی را دارند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان دریافت ابراز وجود و بهزیستی روانشناختی باعث کاهش اضطراب اجتماعی و پرخاشگری موجب افزایش اضطراب اجتماعی می‌شود. کلید واژه‌ها: ابراز وجود؛ روانشناسی؛ بهداشت؛ پرخاشگری؛ اضطراب.