دوره 13، شماره 2 - ( اردیبهشت 1398 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 26-19 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sabaghi A, Heirani A, Kiani A, yousefvand N. Effect of Seizure During Pregnancy on Seizure Susceptibility in Mouse offspring . Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (2) :19-26
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2162-fa.html
صباغی ایوب، حیرانی علی، کیانی امیر، یوسفوند نامدار. تأثیر تشنج در دوران بارداری بر پتانسیل تشنج‌پذیری موالید در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (2) :19-26

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2162-fa.html


1- گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی
2- گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی ، iliaheirani@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
4- گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی
چکیده:   (4280 مشاهده)
زمینه و هدف: صرع یک اختلال عصبی - رشدی است که براساس شواهد فاکتورهای قبل از تولد، تأثیر قابل‌توجهی بر رشد سیستم عصبی در موالید دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر تشنج در دوران بارداری بر رفتار تشنجی القاشده با پنتیلن تترازول در موالید انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، پس از تثبیت بارداری در موش‌ها، یک گروه به‌عنوان گروه کنترل منفی و مابقی موش‌های باردار کیندل‌شده در سه گروه شامل: 1- گروه القای تشنج در فاصله روزهای چهاردهم تا نوزدهم بارداری (هر 48 ساعت یک‌بار)؛ 2- گروه شم که نرمال‌سالین را به‌صورت درون‌صفاقی در روزهای چهاردهم تا نوزدهم بارداری (هر 48 ساعت یک‌بار) دریافت کردند و 3- گروه کنترل (شامل: موش‌های باردار کیندل‌شده بدون تزریق در طی بارداری) قرار گرفتند. در روز پانز‌دهم (دوره شیرخوارگی) و بیست‌وچهارم (دوره بعد از شیرخوارگی) پس از تولد، پتانسیل تشنج‌پذیری در موالید متولدشده از گروه‌های موردمطالعه بررسی شد. داده‌ها به کمک روش آماری کروسکال والیس تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافتهها: در این مطالعه، پتانسیل تشنج در موالید دوره بعد از شیرخوارگی در گروه تحت درمان با پنتیلن‌تترازول به‌طور معنی‌داری بیشتر از موالید سایر گروه‌ها بود (05/0>p). بااین‌وجود، تفاوتی در پتانسیل تشنج‌پذیری میان موالید در دوره شیرخوارگی وجود نداشت (05/0<p).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد با افزایش سن، پتانسیل تشنج‌پذیری در موالید متولدشده از موش‌های تحت درمان با PTZ در مقایسه با موالید گروه کنترل، افزایش می‌یابد.
متن کامل [PDF 328 kb]   (1104 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی
دریافت: 1397/3/30 | پذیرش: 1397/5/3 | انتشار: 1398/1/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb