مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: مشارکت مردان در بهداشت باروری، به‌عنوان یک استراتژی جدید برای ارتقای سلامت مادر و کودک می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان مشارکت پدران در فعالیت‌های منزل و مراقبت از کودک در 8 هفته اول پس از تولد انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی، میزان مشارکت 403 نفر از پدران با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی بررسی شد. ابزار جمع‌آوری‌ داده‌ها پرسشنامه خودساخته شامل مشخصات جمعیت‌شناختی، سؤالات مشارکت مردان در چهار طیف در مقیاس لیکرت بود. برای نمرات کسب‌شده میانگین وزنی محاسبه گردید. روایی محتوا با ضریب نسبی 89/0 و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 90/0-78/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با شاخص‌های آماری، آزمون من‌ویتنی، کروسکالوالیس، مربع کای و مدل رگرسیون لجستیک در سطح اطمینان 95% آنالیز شدند. یافته‌ها: در این مطالعه بیش از نیمی ‌از پدران در هر دو حیطه مشارکت داشتند. بیشترین درصد، در حیطه مشارکت منزل مربوط به اجرای درخواست‌های همسر و حیطه مراقبت از کودک و بازی با آنها بود. تحصیلات و سن ازداوج از عوامل مؤثر بر مشارکت مردان بود، به‌طوری‌که با افزایش تحصیلات، شانس شرکت در فعالیت‌های منزل، 81/1 برابر و سن، 15/2 برابر افزایش داشت. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، مشارکت مردان در هر دو حیطه تقریباً مطلوب بوده است. لذا با توجه به متأثر بودن عملکرد پدران از عوامل فردی؛ شرکت پدران، به‌خصوص پدران جوان با تحصیلات کم در کلاس‌های آمادگی قبل از زایمان ضروری به‌نظر می‌رسد.