Zargar M, Ghadir M R, Javadi A, Morovvati A, Dastjani Farahani F. Drug Resistance Pattern of Toxigenic Clostridium difficileIsolated from Patients with Diarrhea to Conventional Therapeutic Drugs with Chronic. Qom Univ Med Sci J 2020; 13 (11) :13-23
URL:
http://journal.muq.ac.ir/article-1-2635-fa.html
زرگر محسن، قدیر محمد رضا، جوادی علی، مروتی عباس، دستجانی فراهانی فریبا. الگوی مقاومت دارویی کلستریدیوم دیفیسیل توکسیژنیک جداشده از مبتلایان به اسهال مزمن ناشی از داروهای رایج درمانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (11) :13-23
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2635-fa.html
1- استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم ، zmohsen2002@yahoo.com
2- استاد گروه گوارش، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم
3- دانشجوی دکتری گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- دانشجوی دکتری گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم
5- کارشناس ارشد گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم
چکیده: (4034 مشاهده)
زمینه و هدف: کلستریدیوم دیفیسیل یک باسیل گرم مثبت، بیهوازی و اجباری است. تشخیص دقیق و سریع باکتری و نیز بررسی الگوی مقاومت دارویی آن یکی از مسائل مهم در کنترل عفونت حاصل از این باکتری میباشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تشخیص کلستریدیوم دیفیسیل توکسینزا و نیز بررسی مقاومت دارویی این سویهها به داروهای روتین درمانی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه 68 نمونه از بیماران بستری در بیمارستانهای قم جمعآوری گردید. نمونهها به سرعت روی محیط CCFA (Cefoxitin Cycloserine Fructose Agar) کشت داده شده و در شرایط بیهوازی گرماگذاری گردیدند. پس از این اقدامات، باکتریهای مورد نظر جهت استخراج DNA و انجام PCR (Polymerase Chain Reaction) در مورد ژن cdd3 جهت تشخیص قطعی باکتری به کار گرفته شدند. در انتها، حضور ژن توکسینهای A و B به روش PCR ارزیابی گردید و مقاومت ایزولهها به داروهای مترونیدازول، ونکومایسین و کلیندامایسین با استفاده از روش رقتسازی در آگار بررسی شد. از آزمون آماری کای دو جهت آنالیز نتایج استفاده گردید.
نتایج: در این مطالعه شش ایزوله دارای هر دو توکسین A و B بودند. بیشترین مقاومت به آنتیبیوتیک مربوط به کلیندامایسین (45/45 درصد) و مترونیدازول (36/36 درصد) بود و تمام ایزولهها نسبت به ونکومایسین حساس بودند.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروب شناسی دریافت: 1398/7/29 | پذیرش: 1398/10/30 | انتشار: 1398/12/10