مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: بیسفنول A از جمله مواد شیمیایی است که به‌عنوان مونومراپوکسی رزین‌ها و پلاستیک‌های پلی‌کربنات به‌کار می‌رود. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر بیسفنولA  بر میزان آنزیم‌های کبدی و ساختار بافتی کبد انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر رت نر در 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل که به میزان 1 میکرولیتر بر کیلوگرم وزن بدن، روغن زیتون دریافت کردند؛ گروه دوم BPA را در دوز 10 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن، گروه سوم در دوز 50 میکروگرم برکیلوگرم وزن بدن و گروه چهارم در دوز100 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. BPA به مدت 15 روز از طریق تزریق داخل صفاقی بین گروه‌ها توزیع گردید. در انتها رت‌ها بیهوش و پس از استخراج سرم آنها، برای مطالعه آنزیم‌های کبدی، بافت کبد جدا و پس از رنگ‌آمیزی با H&E، به‌وسیله میکروسکوپ نوری بررسی شد.

یافته‌ها: دوزهای 10 و 50 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن از BPA بر روی آنزیم ALT و دوز10 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن، بر آنزیم AST، تأثیر معنی‌داری نداشت (05/0<p)، درحالی‌که BPA در دوز 100 و دوزهای 100 و 50 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب     بر روی آنزیم‌های ALT و AST، تأثیر معنی‌داری داشت و غلظت سرمی ‌آنها را افزایش داد. تنها BPA در دوز 100 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن سبب ایجاد التهاب و واکوئلیزاسیون در بافت کبد شدکه در غلظت‌های پایین، تأثیرات چشمگیری بر بافت کبد نداشت.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد غلظت‌های پایین BPA، تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر بافت وآنزیم‌های کبدی ندارد، ولی افزایش غلظت آن می‌تواند موجب آسیب در بافت کبد شده و غلظت سرمی‌آنزیم‌های کبدی را نیز افزایش ‌دهد.