دوره 14، شماره 8 - ( آبان 1399 )
جلد 14 شماره 8 صفحات 20-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pirtaj Hamedani A, Behfar M, Tehrani A. Effect of Oral Administration of Silymarin on Healing Full-thickness Gastric Wound in Rats. Qom Univ Med Sci J 2020; 14 (8) :10-20
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2884-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2884-fa.html
پیرتاج همدانی آناهیتا، بهفر مهدی، طهرانی علی اصغر. تأثیر تجویز خوراکی سیلیمارین بر التیام زخم تمام ضخامت معده در رت. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1399; 14 (8) :10-20
1- گروه جراحی و تصویربرداری تشخیصی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
2- گروه جراحی و تصویربرداری تشخیصی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه ،m.behfar@urmia.ac.ir
3- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
2- گروه جراحی و تصویربرداری تشخیصی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه ،
3- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
چکیده: (2679 مشاهده)
زمینه و هدف: جراحی گاستروتومی می‌تواند با بروز عوارض جدی پس از عمل همراه باشد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات تجویز خوراکی سیلیمارین بر ویژگی‌های هیستوپاتولوژی و بیومکانیکی دیواره معده در پی جراحی گاستروتومی تجربی در رت انجام شد.
روش بررسی: برش تمام ضخامت دیواره معده و متعاقباً بخیه آن در 36 سر رت نر ویستار انجام شد. برای گروه شاهد منفی، روزانه یک بار 2 میلی‌لیتر نرمال سالین به صورت خوراکی (به مدت پنج روز) تجویز گردید. برای گروه شاهد مثبت نیز اومپرازول (6/3 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و برای گروه درمان سیلیمارین (50 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به همان شیوه تجویز شد. در روز ششم، آسان‌کشی و نمونه‌برداری صورت گرفت. بررسی آماری داده‌ها با استفاده از روش آنووای یک‌طرفه و Kruskal-Wallis انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌های هیستوپاتولوژیکی نشان دادند که افزایش معناداری از نظر بلوغ فیبروبلاست‌ها، تجمع و آرایش رشته‌های کلاژن، میزان رگ‌زایی و تشکیل لایه اپیتلیال در گروه درمان با سیلیمارین نسبت به دو گروه دیگر وجود دارد. بر مبنای نتایج، نفوذ سلول‌های التهابی به طور معناداری در گروه‌های درمان‌شده با اومپرازول و سیلیمارین در مقایسه با گروه شاهد منفی کمتر بود. حداکثر نیرو، نیروی تسلیم، نیرو، تنش و جذب انرژی در گروه درمان با سیلیمارین در مقایسه با سایر گروه‌ها بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که تجویز خوراکی سیلیمارین منجر به بهبود شاخص‌های التیام زخم و پارامترهای بیومکانیکی آن در مدل تجربی زخم تمام ضخامت معده رت گردید. براساس نتایج می‌توان مصرف سیلیمارین در پی جراحی گاستروتومی را توصیه نمود.
روش بررسی: برش تمام ضخامت دیواره معده و متعاقباً بخیه آن در 36 سر رت نر ویستار انجام شد. برای گروه شاهد منفی، روزانه یک بار 2 میلی‌لیتر نرمال سالین به صورت خوراکی (به مدت پنج روز) تجویز گردید. برای گروه شاهد مثبت نیز اومپرازول (6/3 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و برای گروه درمان سیلیمارین (50 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به همان شیوه تجویز شد. در روز ششم، آسان‌کشی و نمونه‌برداری صورت گرفت. بررسی آماری داده‌ها با استفاده از روش آنووای یک‌طرفه و Kruskal-Wallis انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌های هیستوپاتولوژیکی نشان دادند که افزایش معناداری از نظر بلوغ فیبروبلاست‌ها، تجمع و آرایش رشته‌های کلاژن، میزان رگ‌زایی و تشکیل لایه اپیتلیال در گروه درمان با سیلیمارین نسبت به دو گروه دیگر وجود دارد. بر مبنای نتایج، نفوذ سلول‌های التهابی به طور معناداری در گروه‌های درمان‌شده با اومپرازول و سیلیمارین در مقایسه با گروه شاهد منفی کمتر بود. حداکثر نیرو، نیروی تسلیم، نیرو، تنش و جذب انرژی در گروه درمان با سیلیمارین در مقایسه با سایر گروه‌ها بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که تجویز خوراکی سیلیمارین منجر به بهبود شاخص‌های التیام زخم و پارامترهای بیومکانیکی آن در مدل تجربی زخم تمام ضخامت معده رت گردید. براساس نتایج می‌توان مصرف سیلیمارین در پی جراحی گاستروتومی را توصیه نمود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
جراحی
دریافت: 1399/5/6 | پذیرش: 1399/7/16 | انتشار: 1399/9/10
دریافت: 1399/5/6 | پذیرش: 1399/7/16 | انتشار: 1399/9/10
فهرست منابع
1. 1. Pfau PR. Removal and management of esophageal foreign bodies. Techn Gastrointest Endosc 2014;16(1):32-9. Link [DOI:10.1016/j.tgie.2013.10.004]
2. Sorensen LT, Hemmingsen U, Kallehave F, Wille-Jorgensen P, Kjaergaard J, Moller LN, et al. Risk factors for tissue and wound complications in gastrointestinal surgery. Ann Surg 2005;241(4):654-8. PMID: 15798468
3. Prado Filho OR, Fontes CER, Seidel AC, Tomasi MDA, Tomasi HDA. Colonic anastomosis with fibrin glue in diabetic rats. Magazine Braz Coll Surg 2008;35(5):329-33. Link [DOI:10.1590/S0100-69912008000500010]
4. Carucci LR, Turner MA, Conklin RC, DeMaria EJ, Kellum JM, Sugerman HJ. Roux-en-Y gastric bypass surgery for morbid obesity: Evaluation of postoperative extraluminal leaks with upper gastrointestinal series. Radiology 2006;238(1):119-27. PMID: 16373763 [DOI:10.1148/radiol.2381041557]
5. Saber A, Gad MA, Ellabban GM. Perforated duodenal ulcer in high risk patients: is percutaneous drainage justified? N Am J Med Sci 2012;4(1):35-9. PMID: 22393546 [DOI:10.4103/1947-2714.92902]
6. Kong F, Singh RP. Disintegration of solid foods in human stomach. J Food Sci 2008;73(5):67-80. PMID: 18577009 [DOI:10.1111/j.1750-3841.2008.00766.x]
7. Brandstaeter S, Fuchs SL, Aydin RC, Cyron CJ. Mechanics of the stomach: a review of an emerging field of biomechanics. GAMM‐Mitteilungen 2019;42(3):e201900001. Link [DOI:10.1002/gamm.201900001]
8. Johnson DA, Oldfield EC 4th. Reported side effects and complications of long-term proton pump inhibitor use: dissecting the evidence. Clin Gastroenterol Hepatol 2013;11(5):458-64. PMID: 23247326 [DOI:10.1016/j.cgh.2012.11.031]
9. Sarzynski E, Puttarajappa C, Xie Y, Grover M, Laird-Fick H. Association between proton pump inhibitor use and anemia: a retrospective cohort study. Dig Dis Sci 2011;56(8):2243-53. PMID: 21318590 [DOI:10.1007/s10620-011-1589-y]
10. Khalili H, Huang ES, Jacobson BC, Camargo CA, Feskanich D, Chan AT. Use of proton pump inhibitors and risk of hip fracture in relation to dietary and lifestyle factors: a prospective cohort study. BMJ 2012;344:e372. PMID: 22294756 [DOI:10.1136/bmj.e372]
11. Surai PF. Silymarin as a natural antioxidant: an overview of the current evidence and perspectives. Antioxidants (Basel) 2015;4(1):204-47. PMID: 26785346 [DOI:10.3390/antiox4010204]
12. Akbari-Kordkheyli V, Abbaszadeh-Goudarzi K, Nejati-Laskokalayeh M, Zarpou S, Khonakdar-Tarsi A. The protective effects of silymarin on ischemia-reperfusion injuries: a mechanistic review. Iran J Basic Med Sci 2019;22(9):968-76. PMID: 31807239
13. Oryan A, Tabatabaei-Naeini A, Moshiri A, Mohammadalipour A, Tabandeh MR. Modulation of cutaneous wound healing by silymarin in rats. J Wound Care 2012;21(9):457-64. PMID: 22990400 [DOI:10.12968/jowc.2012.21.9.457]
14. Ashkani-Esfahania S, Emamia Y, Esmaeilzadeha E, Bagheria F, Namazi MR, Keshtkar M. Silymarin enhanced fibroblast proliferation and tissue regeneration in full thickness skin wounds in rat models; a stereological study. J Saudi Soc Dermatol Dermatol Surg 2013;17(1):7-12. Link [DOI:10.1016/j.jssdds.2012.11.001]
15. Alarcon de la Lastra C, Martin MJ, Marhuenda E. Gastric anti-ulcer activity of silymarin, a lipoxygenase inhibitor, in rats. J Pharm Pharmacol 1992;44(11):929-31. PMID: 1361540 [DOI:10.1111/j.2042-7158.1992.tb03239.x]
16. Shin JH, Lee CW, Oh SJ, Yun J, Lee K, Park SK, et al. Protective effect of silymarin against ethanol-induced gastritis in rats: role of sulfhydryls, nitric oxide and gastric sensory afferents. Food Chem Toxicol 2013;55:353-7. PMID: 23357565 [DOI:10.1016/j.fct.2013.01.019]
17. Ersoy E, Ozturk V, Yazgan A, Ozdogan M, Gundogdu H. Comparison of the two types of bioresorbable barriers to prevent intra-abdominal adhesions in rats. J Gastrointest Surg 2009;13(2):282-6. PMID: 18777122 [DOI:10.1007/s11605-008-0678-5]
18. Abramov Y, Golden B, Sullivan M, Botros SM, Miller JJ, Alshahrour A, et al. Histologic characterization of vaginal vs. abdominal surgical wound healing in a rabbit model. Wound Repair Regen 2007;15(1):80-6. PMID: 17244323 [DOI:10.1111/j.1524-475X.2006.00188.x]
19. Demidova-Rice TN, Hamblin MR, Herman IM. Acute and impaired wound healing: pathophysiology and current methods for drug delivery, part 1: Normal and chronic wounds: biology, causes, and approaches to care. Adv Skin Wound Care 2012;25(7):304-14. PMID: 22713781 [DOI:10.1097/01.ASW.0000416006.55218.d0]
20. Wallace JL. How do NSAIDs cause ulcer disease? Baillieres Best Pract Res Clin Gastroenterol 2000;14(1):147-59. PMID: 10749095 [DOI:10.1053/bega.1999.0065]
21. Hernández-Díaz S, Rodríguez LA. Steroids and risk of upper gastrointestinal complications. Am J Epidemiol 2001;153(11):1089-93. PMID: 11390328 [DOI:10.1093/aje/153.11.1089]
22. Al Rasheed NM, Faddah LM, Mohamed AM. Potential impact of silymarin in combination with chlorogenic acid and/or melatonin in combating cardiomyopathy induced by carbon tetrachloride. Saudi J Biol Sci 2014;21(3):265-74. PMID: 24955012 [DOI:10.1016/j.sjbs.2013.09.006]
23. Sharifi R, Pasalar P, Kamalinejad M, Dehpour AR, Tavangar SM, Paknejad M et al. The effect of silymarin (Silybum marianum) on human skin fibroblasts in an in vitro wound healing model. Pharm Biol 2013;51(3):298-303. PMID: 23137300 [DOI:10.3109/13880209.2012.721789]
24. Ghebremariam YT, Cooke JP, Gerhart W, Griego C, Brower JB, Doyle-Eisele M, et al. Pleiotropic effect of the proton pump inhibitor esomeprazole leading to suppression of lung inflammation and fibrosis. J Transl Med 2015;13:249. PMID: 26231702 [DOI:10.1186/s12967-015-0614-x]
25. Tanigawa T, Watanabe T, Higuchi K, Machida H, Okazaki H, Yamagami H, et al. Lansoprazole, a proton pump inhibitor, suppresses production of tumor necrosis factor-alpha and interleukin-1beta induced by lipopolysaccharide and helicobacter pylori bacterial components in human monocytic cells via inhibition of activation of nuclear factor-kappab and extracellular signal-regulated kinase. J Clin Biochem Nutr 2009;45(1):86-92. PMID: 19590712 [DOI:10.3164/jcbn.08-267]
26. Martins de Oliveira R, Antunes E Pedrazzoli J, Jr-Gambero A. The inhibitory effects of H+ K+ ATPase inhibitors on human neutrophils in vitro: restoration by a K+ ionophore. Inflamm Res 2007;56(3):105-11. PMID: 17406807 [DOI:10.1007/s00011-006-6127-6]
27. Jones MK, Wang H, Peskar BM. Inhibition of angiogenesis by nonsteroidal anti-inflammatory drugs: insight into mechanisms and implications for cancer growth and ulcer healing. Nat Med 1999;5(12):1418-23. PMID: 10581086 [DOI:10.1038/70995]
28. Kren V, Walterova D. Silybin and silymarin-- new effects and applications. Biomed Pap Med Fac Univ Palacky Olomouc Czech Repub 2005;149(1):29-41. PMID: 16170386 [DOI:10.5507/bp.2005.002]
29. Jiang C, Agarwal R, Lu J. Anti-angiogenic potential of a cancer chemopreventive flavonoid antioxidant, silymarin: Inhibition of key attributes of vascular endothelial cells and angiogenic cytokine secretion by cancer epithelial cells. Biochem Biophys Res Commun 2000;276(1):371-8. PMID: 11006131 [DOI:10.1006/bbrc.2000.3474]
30. Gadad PC, Matthews KH, Knott RM. Silymarin released from sterile wafers restores glucose impaired endothelial cell migration. Int J Pharm 2013;457(1):40-9. PMID: 24055598 [DOI:10.1016/j.ijpharm.2013.09.006]
31. Niv Y, Banić M. Gastric barrier function and toxic damage. Dig Dis 2014;32(3):235-42. PMID: 24732189 [DOI:10.1159/000357855]
32. Sharifi R, Rastegar H, Kamalinejad M, Dehpour AR, Tavangar SM, Paknejad M, et al. Effect of topical application of silymarin (Silybum marianum) on excision wound healing in albino rats. Acta Med Iran 2012;50(9):583-8. PMID: 23165806
33. Schulze-Delrieu K, Herman RJ, Shirazi SS, Brown BP. Contractions move contents by changing the configuration of the isolated cat stomach. Am J Physiol 1998;274(2):359-69. PMID: 9486190 [DOI:10.1152/ajpgi.1998.274.2.G359]
34. Behfar M, Sarrafzadeh-Rezaei F, Hobbenaghi R, Delirezh N, Dalir-Naghadeh B. Enhanced mechanical properties of rabbit flexor tendons in response to intratendinous injection of adipose derived stromal vascular fraction. Curr Stem Cell Res Ther 2012;7(3):173-8. PMID: 22329584 [DOI:10.2174/157488812799859874]
35. Huilgol SV, Jamadar MG. Gastroprotective role of bioflavonoid silymarin in animal model of acute cold-restraint stress induced gastric ulceration. Injury 2013;6(1):40-3. Link
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
