مقالات منتخب برای انتشار در شماره‌های آتی
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
جواد خدادادی 
، وحیده نیری ، شادی قاسمی ، حسین شوندی ، محمد حسین عطارد ، بهنوش حمزه ای ، مریم نصیری* 1
، وحیده نیری ، شادی قاسمی ، حسین شوندی ، محمد حسین عطارد ، بهنوش حمزه ای ، مریم نصیری* 1
1- ، parvaze100@yahoo.com
چکیده: (53 مشاهده)
زمینه و هدف : در پاندمی کووید 19، اهمیت مهارت‌های ارتباطی در حوزه‌ی سلامت به ویژه در بین پرستاران به طرز چشم‌گیری افزایش یافت. این دوران بحرانی نیازمند ارتباط موثر و کارآمد میان پرستاران و بیماران، همچنین همکاری درون تیمی بود. در این مطالعه هدف ما این است که رابطه بین مهارت های ارتباطی با متغییر های دموگرافیک 19 در بین پرستاران بیمارستان کامکار عرب نیا شهر قم در سال 1401 بررسی کنیم.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی به بررسی رابطه بین مهارت‌های ارتباطی و متغیرهای دموگرافیک در پرستاران بیمارستان کامکار شهر قم در سال 1401 پرداخته است. حجم نمونه 165 نفر تعیین شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد مهارت‌های ارتباطی بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تأیید شده است.
یافته ها: نمره کلی مهارت های ارتباطی پرستاران 13.9 ± 51.18 و در حیطه کلامی 5.37 ± 18.8، حیطه شنود، 5.02 ± 16.03، حیطه بازخورد 4.8 ± 16.2 بود، نتایج ازمون تحلیلی نشان داد که بین سن، جنسیت، سابقه کاری، با مهارت های ارتباطی ارتباط آماری معناداری وجود ندارد(P>0.001)، اما بین نمره مهارت های ارتباطی با مرتبه شغلی، بخش محل خدمت و نوع رابطه استخدامی ارتباط آماری معناداری یافت شد(P<0.001).
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نمره کلی مهارت‌های ارتباطی پرستاران در بیمارستان کامکار عرب نیا در شرایط پاندمی کووید 19، به‌طور متوسط 51.18 بود، که نشان‌دهنده نیاز به تقویت مهارت‌های ارتباطی در این گروه است. در حالی که برخی متغیرهای دموگرافیک نظیر سن، جنسیت و سابقه کاری ارتباط معناداری با نمره مهارت‌های ارتباطی ندارند، نتایج نشان داد که مرتبه شغلی، بخش محل خدمت و نوع رابطه استخدامی تأثیر قابل‌توجهی بر مهارت‌های ارتباطی پرستاران دارند. این یافته‌ها اهمیت توجه به آموزش مهارت‌های ارتباطی و در نظر گرفتن ویژگی‌های شغلی پرستاران را در بهبود کیفیت خدمات سلامت مورد تأکید قرار می‌دهد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی به بررسی رابطه بین مهارت‌های ارتباطی و متغیرهای دموگرافیک در پرستاران بیمارستان کامکار شهر قم در سال 1401 پرداخته است. حجم نمونه 165 نفر تعیین شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد مهارت‌های ارتباطی بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تأیید شده است.
یافته ها: نمره کلی مهارت های ارتباطی پرستاران 13.9 ± 51.18 و در حیطه کلامی 5.37 ± 18.8، حیطه شنود، 5.02 ± 16.03، حیطه بازخورد 4.8 ± 16.2 بود، نتایج ازمون تحلیلی نشان داد که بین سن، جنسیت، سابقه کاری، با مهارت های ارتباطی ارتباط آماری معناداری وجود ندارد(P>0.001)، اما بین نمره مهارت های ارتباطی با مرتبه شغلی، بخش محل خدمت و نوع رابطه استخدامی ارتباط آماری معناداری یافت شد(P<0.001).
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نمره کلی مهارت‌های ارتباطی پرستاران در بیمارستان کامکار عرب نیا در شرایط پاندمی کووید 19، به‌طور متوسط 51.18 بود، که نشان‌دهنده نیاز به تقویت مهارت‌های ارتباطی در این گروه است. در حالی که برخی متغیرهای دموگرافیک نظیر سن، جنسیت و سابقه کاری ارتباط معناداری با نمره مهارت‌های ارتباطی ندارند، نتایج نشان داد که مرتبه شغلی، بخش محل خدمت و نوع رابطه استخدامی تأثیر قابل‌توجهی بر مهارت‌های ارتباطی پرستاران دارند. این یافته‌ها اهمیت توجه به آموزش مهارت‌های ارتباطی و در نظر گرفتن ویژگی‌های شغلی پرستاران را در بهبود کیفیت خدمات سلامت مورد تأکید قرار می‌دهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
