مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: سرطان از علل عمده مرگ و میر در سراسر جهان است. درمان‌های دارویی، متعارف با استفاده از داروهای سیتوتوکسیک دارای سطح بالایی از عوارض جانبی برای بیمار هستند. کیتوزان یک ترکیب زیست سازگار و زیست تخریب‌پذیر می‌باشد. بنابراین، با توجه به حداقل مسمومیت سیستمیک برای تحویل پپتید یا دارو، در برنامه‌های کاربردی مطرح است. در این مطالعه اثرات ایمونولوژیکی نانوذرات کیتوزان بر سلول‌های سرطانی سینه در مدل حیوانی بررسی گردید.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، نانوذرات کیتوزان سنتز شد. سپس با دستگاه DLS و SEM، اندازه و بار الکتریکی آن شناسایی گردید. پس از ایجاد مدل توموری در موش بالبسی ماده، تزریقات گروه تست و کنترل به روش داخل صفاقی انجام شد. برای بررسی اثرات ایمونومدولاتوری نانوذرات،IL-4  و IFN-γ به روش ELISA سنجش شد.

یافته‌ها: بار الکتریکی و سایز نانوذرات +11 و سایز نانوذرات، حدود 200 نانومتر تعیین و تأیید گردید. گروه‌های تیمارشده با نانوذرات در اثر تحریک، مقدار زیادی IFN-γ (213 پیکوگرم برمیلی‌لیتر) تولید کردند، درحالی‌که سطحIL-4  کاهش داشت (5/0>p).

نتیجه‌گیری: این نانوذرات با داشتن پتانسیل تغییر پاسخ‌های سیستم ایمنی، سبب تغییر فنوتیپ از Th2 به فنوتیپ Th1 به‌واسطه تولید اینترفرون - گاما می‌شود، لذا این نانوذرات ممکن است به‌عنوان کاندید مناسب و مؤثر جهت درمان سرطان در آینده باشد.