مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف

اتساع تنگی راه خروجی معده Gastric Outlet Obstruction (GOO) به‌روش اتساع آندوسکوپیک با بالون Endoscopic Balloon Dilatation (EBD) از روش‌های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به تنگی فیبروتیک پیلور و دئودنال می‌باشد. با این‌حال در مطالعات گوناگون، نتایج حاصل از این روش بر اساس اتیولوژی منجر به انسداد، متفاوت گزارش شده­است. هدف از اجرای طرح حاضر، تعیین میزان پاسخ دراز مدت به درمان بیماران مبتلا به GOO با روش EBD می‌باشد.

روش بررسی

در طی مطالعه آینده‌نگر 3 ساله، 45 بیمار GOO تحت EBD قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران

 1/18± 7/43 سال بود و 7/86% بیماران مرد بودند. شدت درد شکم بلافاصله قبل از انجام دیلاتاسیون و یک‌ماه پس از آن بر مبنای آزمون VAS سنجیده شد. بیماران در یک‌ماه اول، هر هفته و سپس ماهانه پی‌گیری شدند که در این مدت 27% مجدداً تحت دیلاتاسیون با بالون قرار گرفتند.

یافته‌ها

نتایج طی 8/5± 9/9 ماه پی‌گیری و ثبت شد. شایع‌ترین اتیولوژی زمینه‌ای منجر به GOO، اولسر پپتیک (53%) گزارش گردید. 1/71% از بیماران  (H. Pylori)مثبت بودند. فراوانی پاسخ به روش درمانی با بالون 80% بود و در مجموع 8 بیمار برای درمان جراحی معرفی شدند. کاهش شدت درد شکم در بیماران پاسخ‌دهنده به درمان نسبت به سایرین معنی‌دار بود. بین میزان پاسخ به EBD و دو شاخص ابتلا به عفونت H. Pylori و مصرف سیگار رابطه معنی‌داری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری

دیلاتاسیون آندوسکوپیک با بالون روشی مؤثر و با نتایج بلند مدت مطلوب در درمان اکثر بیماران مبتلا به GOO محسوب می‌گردد.