زمینه و هدف: به دلیل فقدان عروق خونی در بافت غضروف، آسیبهای این بافت قابلترمیم نیست. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ایزوفلاون سویا بر تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی مشتق از چربی به کندروسیت و بیان ژنهای کلاژن II و آگریکان انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ابتدا چربی زیرجلدی انسانی در طی عمل لیپوساکشن، تهیه و با آنزیم کلاژناز (نوع ( I جهت تجزیه کلاژن انکوبه شد و کلاژناز توسط مدیوم DMEM، غیرفعال و پس از سانتریفوژ در رسوب سلولی کشت داده شد، سپس در پاساژ سوم، سلولها جدا و در محیط کندروژنیک جهت تمایز به غضروف قرار گرفتند، و به سه گروه: کنترل، تیمار با TGF-β1 و تیمار با قرص ایزوفلاون سویا تقسیم شدند. قرصها در آب مقطر حل شده و با عبور از فیلتر 2/0 میکرومتری استریل، به محیط کشت اضافه شدند و 48 ساعت بعد بقای سلولی بهوسیله MTT و 14 روز بعد بیان ژنهای کلاژن II و آگریکان با Real Time – PCR بررسی گردید. یافتهها با آزمون واریانس یکطرفه و تست توکی تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج MTT، افزایش معنیدار میزان Viability در گروه TGF-β1 نسبت به گروه کنترل و ایزوفلاون سویا را نشان داد (05/0>p). نتایج ((RT- PCR، افزایش بیان کلاژن II و آگریکان در گروه ایزوفلاون و TGF-β1 نسبت به گروه کنترل را نشان داد، همچنین میانگین CT مرتبط با ژن کلاژن II در دوگروه ایزوفلاون و TGF-β1 نسبت به گروه کنترل دارای افزایش معنیداری بود (05/0>p).
نتیجهگیری: سویا در محیط کشت موجب افزایش در بیان ژنهای آگریکان، کلاژن II و تکثیر سلولی میشود، اما به نسبت گروه TGF-β1 این افزایش زیاد نیست.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |