دوره 12، شماره 7 - ( مهر 1397 )
جلد 12 شماره 7 صفحات 50-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fathi M, Rahmani M, Rahmati M, Valipour V. The Effect of Resistance Activity on Diabetes Indicators in Women with Type 2 Diabetes . Qom Univ Med Sci J 2018; 12 (7) :41-50
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-990-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-990-fa.html
فتحی محمد، رحمانی مینو، رحمتی مسعود، ولیپور وحید. تأثیر فعالیت مقاومتی بر شاخص‌های دیابت در زنان مبتلا به دیابت نوع 2. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1397; 12 (7) :41-50
محمد فتحی* 
1، مینو رحمانی2 ، مسعود رحمتی2 ، وحید ولیپور2
1، مینو رحمانی2 ، مسعود رحمتی2 ، وحید ولیپور2
1- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه لرستان ، fathi.m@lu.ac.ir
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه لرستان
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه لرستان
چکیده: (5091 مشاهده)
زمینه و هدف: فعالیت بدنی یکی از راه‌های پیشگیری و کنترل بیماری‌های متابولیکی، ازجمله دیابت است. در این پژوهش تأثیر 8 هفته فعالیت‌های مقاومتی دایره‌ای بر شاخص‌های مرتبط با دیابت نوع 2 در زنان میانسال بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 16 زن (با میانگین سنی 35/2±9/44 سال)، به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. از هر دو گروه یک پیش‌آزمون از شاخص‌های مورد نظر (وزن، قد، دور کمر، دور لگن، درصد چربی بدن، قندخون ناشتا و میزان هموگلوبین گلیکوزیله) به عمل آمد. گروه تجربی یک دوره فعالیت مقاومتی دایره‌ایی (8 ایستگاه، 4 دور، طی 3 روز در هفته به مدت 8 هفته) اجرا کردند. در پایان این دوره، شاخص‌های مورد نظر مجدداً به‌عنوان پس‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح معنی‌داری، 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین وزن بدن، درصد چربی بدن، دور کمر، سطح گلوکز خون ناشتا و میانگین هموگلوبین گلیکوزیله گروه تجربی به‌طور معنی‌داری (001/0p=)، کمتر از گروه کنترل بود؛ درصورتی‌که تفاوت معنی‌داری (63/0p=) در میانگین شاخص توده گروه تجربی و کنترل مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، فعالیت مقاومتی همانند فعالیت استقامتی موجب کنترل مطلوب و بهبود شاخص‌های مرتبط با دیابت در زنان میانسان می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 16 زن (با میانگین سنی 35/2±9/44 سال)، به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. از هر دو گروه یک پیش‌آزمون از شاخص‌های مورد نظر (وزن، قد، دور کمر، دور لگن، درصد چربی بدن، قندخون ناشتا و میزان هموگلوبین گلیکوزیله) به عمل آمد. گروه تجربی یک دوره فعالیت مقاومتی دایره‌ایی (8 ایستگاه، 4 دور، طی 3 روز در هفته به مدت 8 هفته) اجرا کردند. در پایان این دوره، شاخص‌های مورد نظر مجدداً به‌عنوان پس‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح معنی‌داری، 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین وزن بدن، درصد چربی بدن، دور کمر، سطح گلوکز خون ناشتا و میانگین هموگلوبین گلیکوزیله گروه تجربی به‌طور معنی‌داری (001/0p=)، کمتر از گروه کنترل بود؛ درصورتی‌که تفاوت معنی‌داری (63/0p=) در میانگین شاخص توده گروه تجربی و کنترل مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، فعالیت مقاومتی همانند فعالیت استقامتی موجب کنترل مطلوب و بهبود شاخص‌های مرتبط با دیابت در زنان میانسان می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1395/4/16 | پذیرش: 1395/6/18 | انتشار: 1397/6/24
دریافت: 1395/4/16 | پذیرش: 1395/6/18 | انتشار: 1397/6/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
