مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: امروزه، تأکید روزافزونی بر ارتقای سطح سلامت روان در محیط‌های کاری می‌شود. از طرفی، اختلالات روانی می‌تواند به‌طرز مؤثری فرد و شغل وی را دستخوش تغییر ‌کند. این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه بهداشت روانی کارگران و مؤلفه‌های آن در صنایع مختلف استان قم انجام گرفت.

روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی بر روی سطح سلامت روانی کارگرانصنایع استان قم در سال 1393انجام شد. اطلاعات از 379 کارگر (هفت صنعت استان قم) گردآوری شد. ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه جمعیت‌شناختی و سلامت عمومی ‌28 سؤالی Goldberg بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌تست، آنالیز واریانس یک‌طرفه و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

• : در این بررسی، سن کارگران 62-16 بامیانگین 06/10±58/33 سال بود. اختلال در کارکرد اجتماعی و نشانه‌های افسردگی بهترتیب با 97/5 و 42/2، بیشترین و کمترین نمره میانگین را داشتند.نمره سلامت عمومی ‌84/9±78/17 بود. 4/30% از افراد در فاکتور اضطراب، اختلالات خواب و 2/40% افراد در شرایط نامطلوبی قرار داشتند. همچنین بین افراد متأهل و مجرد از نظر شکایات عوامل زیرمجموعه سلامت عمومی، اختلاف معنی‌داری ‌وجود داشت (05/0>p).همبستگیبینخرده‌آزمون‌هایپرسشنامهسلامتعمومی‌بانمرهکل،درحدرضایت‌بخشوبین 86/0-59/0 متغیربود(05/0>p).
• : طبق نتایج این مطالعه، اگرچه سطح کلی خرده‌آزمون‌های سلامت عمومی ‌کارگران در سطح نامطلوب نمی‌باشد، اما یافته‌ها نشان از اختلالات روانی در بین کارگران دارد. همچنین با توجه به یافته‌های این مطالعه مبنی بر ارتقای بهداشت روان، می‌توان موقعیت‌هایی را برای تحقیقات عمیق‌تر در اختیار محققین قرار داد.