جلد 19 -                   جلد 19 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
nasirizadeh S, Ghasempour A, Rahimi F, Sedighi M. Investigating the Limitation of Porous Nanosystems in Drug Delivery and Its Improvement Strategy. Qom Univ Med Sci J 2025; 19
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3831-fa.html
نصیری زاده سمیرا، قاسم پور علیرضا، رحیمی فرشته، صدیقی مهسا. مروری بر محدودیت نانوسامانه های متخلخل در انتقال دارو و راهکار بهبود آن. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1404; 19 ()

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3831-fa.html

مروری بر محدودیت نانوسامانه های متخلخل در انتقال دارو و راهکار بهبود آن
سمیرا نصیری زاده1 ، علیرضا قاسم پور2 ، فرشته رحیمی3 ، مهسا صدیقی* 4
1- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
3- بخش نانوبیوتکنولوژی، گروه مهندسی علوم زیستی، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، m.sedighi@bums.ac.ir
چکیده:   (604 مشاهده)
در سال های اخیر سامانه های دارورسانی نانو از جمله سامانه های نانویی متخلخل برپایه سیلیکون به دلیل ناحیه سطحی زیاد، حجم بالای منافذ، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری، بسیار مورد مطالعه قرار گرفته اند. امروزه تمرکز بیشتر مطالعات بر طراحی حامل های دارویی هوشمند است که توانایی پاسخ اختصاصی به تغییرات فیزیکی و شیمیایی در محیط از قبیل میدان مغناطیسی، pH، عوامل کاهنده، مولکول های زیستی و غیره را دارند. در کنار مزایای مطلوب نانوسامانه های سیلیکونی متخلخل، رهایش زودرس و نشت دارو از منافذ قبل از رسیدن به ناحیه هدف موجب محدودیت در استفاده از این نانوذرات شده است. نگهبانان منافذ بعنوان راهکاری مناسب برای رفع این چالش و ایجاد نانوسامانه های هوشمند پیشنهاد شده اند که می توانند نانوذرات غیرآلی، پوشش های پلیمری و یا حتی ترکیبی از آن ها باشند. نگهبانان منافذ توانایی پوشش دهی سطح نانوسامانه های سیلیکونی متخلخل و بستن منافذ را دارند و مانع از رهایش داروی موجود در منافذ قبل از رسیدن به ناحیه هدف می شوند. ولیکن در ناحیه هدف با توجه به ویژگی ذاتی نگهبانان منفذ، می توانند به محرک های داخلی یا خارجی پاسخ داده، با جدا شدن از سطح موجب رهایش دارو در ناحیه مورد نظر شوند که این امر از بروز عوارض جانبی وعدم قطعیت در تعیین دوز دارویی ممانعت خواهد کرد. این مطالعه به مرور محدودیت های نانوسامانه های برپایه سیلیکون در انتقال دارو پرداخته و راهکار های کنترل رهایش دارو با تمرکز بر نگهبانان منافذ پاسخگو به محرک را مورد بررسی قرار می دهد.
 
واژه‌های کلیدی: سیستم های نانویی متخلخل، نانوپزشکی، انتقال کنترل شده دارو، نگهبانان منفذ
     
نوع مطالعه: مقاله مروری | موضوع مقاله: فارماکولوژی
دریافت: 1402/7/19 | پذیرش: 1402/10/10 | انتشار: 1404/1/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb