مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

چکیده

زمینه و هدف: دانه کتان به دلیل محتوی بالای آلفا لینولنیک اسید، لیگنان‌ها و فیبر، به‌عنوان یک ماده غذایی عملکردی مهم، در نظر گرفته می‌شود. دانه کتان دارای فواید سلامتی مانند کاهش در بیماری‌های قلبی - عروقی، آترواسکلروزیس، دیابت، سرطان، آرتریت، پوکی استخوان، اختلالات نورولوژیک و خودایمنی می‌باشد. در تحقیق حاضر اثرات روغن دانه کتان بر میزان به یادآوری حافظه با استفاده از شیوه احترازی غیرفعال در موش‌های صحرایی نر بالغ بررسی گردید.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار نر به‌‌‌‌صورت تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. حیوانات گروه کنترل دست نخورده بودند. رت‌های گروه تجربی، روغن دانه کتان را در دوزهای 5/0، 0/1، 5/1 و 2 میلی‌لیتر برکیلوگرم وزن بدن به‌صورت درون صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت پس از آموزش، میزان به یادآوری حافظه به شیوه احترازی، غیرفعال ارزیابی شد. تأخیر زمانی در اولین‌ ورود به بخش تاریک و مدت زمان قرارگیری در بخش تاریک اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و تست Dunett تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: تیمار پس از آموزش روغن دانه کتان در دوزهای 5/1، 2 میلی‌لیتر برکیلوگرم وزن بدن باعث افزایش معنی‌داری در مدت زمان تأخیر ورود به بخش تاریک، کاهش معنی‌داری در مدت زمان قرارگیری در بخش تاریک در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0>p).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد روغن دانه کتان به‌‌‌‌صورت معنی‌داری موجب تقویت فرآیند به یادآوری حافظه می‌شود.

کلید واژه‌ها: روغن برزک؛ حافظه؛ موش‌ها.