زمینه و هدف: تأمین و برقراری راه هوایی، اولین اقدام شناختهشدهای است که در یک موقعیت اورژانس به ذهن خطور میکند. ماسک حنجرهای (Laryngeal Mask Airway)، ابزاری جایگزین برای کنترل راه هوایی است که آموزش تعبیه آن در افراد مبتدی و حرفهای، سادهتر از لولهگذاری داخل تراشه است. این پژوهش با هدف مقایسه سرعت جاگذاری و درصد موفقیت دانشجویان پرستاری در بهکارگیری دو روش جاگذاری LMA و ETT انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش نیمهتجربی یکگروهی پسآزمون، 49 دانشجوی پرستاری سال آخر، به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از آموزش مدیریت راه هوایی در قالب واحد درسی مربوطه، آزمون لولهگذاری داخل تراشه و جاگذاری ماسک حنجرهای بر روی مانکن، از دانشجویان گرفته شد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تی، در سطح معنیداری کمتر از 05/0 تحلیل شدند.
یافتهها: زمان جاگذاری لوله تراشه برابر73/28 ثانیه و در روش ماسک داخل حنجرهای برابر 05/5 ثانیه به دست آمد. همچنین جنسیت دانشجویان، ارتباط آماری معنیداری با زمان برقراری راه هوایی نداشت (45/0=p). 98% دانشجویان، بدون خطا موفق به جاگذاری LMA شدند، اما این میزان در جاگذاری ETT تنها 28% بود.
نتیجهگیری: با توجه به زمان کوتاهتر در برقراری راه هوایی با روش جاگذاری LMA، تعداد خطای کمتر و سهولت در جاگذاری این وسیله در مقایسه با ETT، استفاده از این روش بهعنوان جایگزین مناسب برای لولهگذاری داخل تراشه، بهویژه در شرایط اورژانس توصیه میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |